کتاب شش‌ ماه پایانی (تقویم حوادث شش‌ ماهۀ پیش از ظهور) نوشته مجتبی الساده، به تحلیل نشانه‌های آخرالزمان و حوادث شش‌ماهه پیش از ظهور حضرت مهدی (عج) پرداخته است. این اثر با تمرکز بر محور زمانی، سعی در ارائه تصویری دقیق از اتفاقات و نشانه‌های ظهور دارد که از منابع معتبر اسلامی و روایات اهل‌بیت (ع) برگرفته شده است. این کتاب علاوه بر بررسی روایات، مسلمین را به آمادگی و انتظار برای ظهور منجی دعوت کرده و تلاش دارد مخاطبان را از فتنه‌ها و چالش‌های آخرالزمان آگاه کند.

درباره کتاب شش‌ ماه پایانی

کتاب، مجموعه‌ای از نشانه‌های ظهور را معرفی کرده و حوادثی که پیش از قیام حضرت مهدی (عج) رخ می‌دهد را شرح می‌دهد. این روایات شامل موارد زیر است:
شورش سفیانی و کشته شدن سید حسنی.
کسوف و خسوف غیرعادی در ماه رمضان.
فرو رفتن زمین در سه نقطه: مشرق، مغرب و بیابان.
طلوع خورشید از مغرب و توقف حرکت خورشید در نیمه روز.
کشته شدن نفس زکیه در نزدیکی کوفه و حوادث مربوط به پرچم‌های سیاه از خراسان.
ظهور یمانی، حرکت سپاه مغرب به سوی شام، و قیام‌های محلی دیگر.
حوادث طبیعی مانند زلزله، بروز آتش در آسمان، و طغیان فرات که کوفه را فرا می‌گیرد.
نشانه‌های ماورایی همچون ندای آسمانی که به زبان همه مردم دنیا شنیده می‌شود و بازگشت مردگانی از قبرهایشان.
نویسنده این نشانه‌ها را با دقت دسته‌بندی کرده و بر نقش آن‌ها در آگاهی‌بخشی به منتظران تأکید می‌کند.شش‌ ماه پایانی مسلمانان را به هوشیاری و آمادگی برای آخرالزمان دعوت می‌کند و اهمیت تنظیم مناسبات اجتماعی و فردی متناسب با شرایط پیش از ظهور را یادآور می‌شود. نویسنده تلاش دارد تا مخاطب را از فتنه‌ها و سختی‌های این دوران آگاه کند و او را در زمره مشتاقان و منتظران ظهور قرار دهد. این کتاب همچنین با تحلیل روایات اسلامی، باور عمومی درباره اهمیت ظهور منجی موعود را تقویت کرده و بر ضرورت تذکر و توجه به این بخش از تاریخ بشری تأکید می‌کند.

خواندن کتاب شش ماه پایانی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این اثر برای مسلمانانی که به مباحث آخرالزمان، نشانه‌های ظهور و مفاهیم مهدویت علاقه دارند، مناسب است. پژوهشگران و علاقه‌مندان به مطالعات اسلامی و روایی نیز می‌توانند از این کتاب بهره ببرند. همچنین افرادی که به دنبال افزایش آگاهی درباره حوادث پیش از ظهور هستند، مخاطبان اصلی این کتاب خواهند بود.
کتاب شش‌ ماه پایانی ابزاری است برای آماده‌سازی فکری و روحی مخاطبان تا در برابر چالش‌های دوران ظهور مقاومت کرده و به آرمان انتظار نزدیک‌تر شوند.

در بخشی از کتاب شش ماه پایانی می‌خوانیم:

برای زمان قیام حضرت مهدی (عج) نشانه‌هایی بیان شده و از حوادثی که پیش از قیام اتفاق خواهد افتاد، به ما خبر داده‌اند که از جملۀ آن‌ها می‌توان این موارد را ذکر کرد: شورش سفیانی، کشته شدن سید حسنی، تفرقۀ بنی‌عباس به خاطر پادشاهی و حکومت دنیایی، کسوف خورشید در نیمۀ ماه رمضان و خسوف ماه در آخر همان ماه که هر دو بر خلاف رویۀ عادی طبیعت است، فرو رفتن در بیابان، فرو رفتن در مشرق و فرو رفتن دیگری در مغرب، حرکت نکردن خورشید از ظهر تا نیمه‌های عصر، طلوع خورشید از مغرب و کشته شدن نفس زکیه در پشت «کوفه» و کشته شدن هفتاد انسان صالح و شایستۀ دیگر، بریدن سر مردی هاشمی بین «رکن» و «مقام»، خراب شدن دیوار «مسجد کوفه»، نمایان شدن پرچم‌های سیاهی از «خراسان»، قیام یمانی، ظاهر شدن شخصی مغربی در «مصر» و حکومت کردنش بر «شام»، فرود آمدن ترک‌ها در جزیره و رومیان در ساحل، طلوع ستارۀ مشرقی که همانند ماه، نور افشانی می‌کند و سپس چنان خم می‌شود که گویی دو سوی آن قرار است به هم برسند، سرخی‌ای که در آسمان ظاهر می‌شود و در تمام افق پخش و منتشر می‌شود، آتش بزرگ و شدیدی که در مشرق نمایان شده و سه یا هفت روز در [جو و] آسمان باقی می‌ماند. پایان سختی‌های اعراب و حکومت‌ کردن‌شان بر بلاد و خارج شدن از سیطرۀ عجم‌ها. کشته شدن امیر مصر توسط ساکنان آن دیار، حرکت پرچم‌هایی که به سوی خراسان راهی می‌شوند، ورود سپاهی از سمت مغرب تا وقتی که با از بین رفتن سرگشتگی و حیرت آرامش یابد، نمایان شدن پرچم‌های سیاه از مشرق به همان صورت، شکافتن و ترک خوردن «فرات»، به طوری‌ که آب وارد کوچه‌ها و خیابان‌های کوفه بشود، شورش شصت دروغگو که همگی ادعای نبوت می‌کنند و شورش دوازده نفر از آل ابی‌طالب که همه ادعای امامت برای خویش دارند، سوزاندن مردی بلند مرتبه از پیروان بنی‌عباس میان «جلولاء» و «خانقین»، زدن پل در آن جایی که آب مین «مدینه‌السلام» و «بغداد» روان است، برخاستن بادی سیاه در ابتدای روز و زلزله‌ای که منجر به فرو رفتن بسیاری از آن‌ها می‌شود. هراسی که دامن‌گیر اهل «عراق» و بغداد می‌شود و مرگ ناگهانی در آن و نقصان و کاهش اموال و جان‌ها و بدن‌ها و محصولات و یورش ملخ‌ها که در ابتدای آن و غیر آن ظاهر می‌شوند؛ به طوری‌ که به زراعت و غلات و همان مقدار کمی که مردم کشت کرده‌اند، حمله‌ور می‌شود و اختلاف میان دو دسته از عجم‌ها و ریخته شدن خون بسیاری از آن‌ها و شورش بندگان از اطاعت سروران آن‌ها و کشتن ایشان و مسخ شدن دسته‌ای از بدعت‌ گزاران که به شکل میمون و خوک می‌شوند و غلبه‌ یافتن بندگان بر سرزمین‌های مالکان و سروران، ندایی از آسمان که تمام اهل زمین آن را به زبان خویش می‌شنوند و صورت و سینه‌ای که در آسمان در قرص خورشید برای مردم ظاهر می‌شود، مردگانی که از قبرهایشان به دنیا بر می‌گردند و در دنیا [با دیگران] آشنا می‌شوند و به زیارت همدیگر می‌روند، سپس همۀ این‌ها به بیست و چهار باران که به وسیلۀ آن زمین پس از مرگش زنده می‌شود، ختم شده و برکات آن نمایان می‌گردد و پس از آن تمام آسیب‌ها و بلایا از معتقدان به حق که از شیعیان مهدی (عج) هستند، بر طرف شده و از ظهور آن حضرت در «مکه» خبردار می‌شوند و برای یاری ایشان متوجه و راهی آن جا می‌شود.