کتاب «کوچه پس کوچه‌های روزمرگی» اثر سید محمد بهشتی، مجموعه‌ای از یادداشت‌های کوتاه زندگی نویسنده است که در بازه زمانی شهریور 1391 تا 1396 نوشته شده است. این کتاب به‌جای تمرکز بر خاطرات، به بیان نظرات و حالات روحی نویسنده در کنار رویدادهای زندگی‌اش می‌پردازد. این رویکرد باعث می‌شود که خواننده به‌خوبی با جهان‌بینی و دنیای نویسنده همراه شود و احساسات و تفکرات او را درک کند.

درباره کتاب کوچه پس کوچه‌های روزمرگی

زبان کتاب «کوچه پس کوچه‌های روزمرگی» بسیار خواندنی و روان است و توانایی جذب مخاطب را دارد. بهشتی با نثر ساده و صمیمی خود، خواننده را به دنیای خود دعوت می‌کند و او را در سفرهای فکری و احساسی‌اش همراه می‌سازد.بخشی از کتاب «کوچه پس کوچه‌های روزمرگی» به بررسی آیین محرم و ارتباط آن با حیات شهری می‌پردازد. بهشتی در این بخش به پرسش‌های عمیق و فلسفی دربارهٔ مراسم عزاداری سیدالشهدا و اهمیت آن در فرهنگ ایرانی می‌پردازد. او به بررسی معنای جوانی و ارتباط آن با مفاهیم فتوت، ایثار و شهادت می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این مفاهیم در واقعه عاشورا به ظهور می‌رسند.

خواندن کتاب کوچه پس کوچه‌های روزمرگی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب نه تنها به‌عنوان یک اثر ادبی، بلکه به‌عنوان یک منبع فکری و فرهنگی نیز شناخته می‌شود و می‌تواند به خوانندگان کمک کند تا با دیدگاه‌های جدیدی به زندگی و فرهنگ خود بنگرند. «کوچه پس کوچه‌های روزمرگی» به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه تجربیات روزمره می‌توانند به تفکرات عمیق و معانی بزرگ‌تری منجر شوند. این کتاب به‌ویژه به علاقه‌مندان به کتاب‌های ناداستان، خاطرات و یادداشت‌هایی درباره زندگی پیشنهاد می‌شود. افرادی که به دنبال درک عمیق‌تری از زندگی روزمره و تجربیات انسانی هستند، می‌توانند از این اثر بهره‌مند شوند.

در بخشی از کتاب کوچه پس کوچه‌های روزمرگی می‌خوانیم:

چرا آیین محرم تا این اندازه با حیاتِ شهر در آمیخته است و این‌قدر بروز بیرونی دارد؛ چرا دسته‌های عزاداری همچون شرکت‌کنندگان در مراسم تشییع پیکر رفتگان باید حتماً حرکت کنند و تا مسیری علم عزاداری را مشایعت کنند و به سوگواری در فضایی بسته اکتفا نمی‌کنند؛ چرا با وجود احترامی که برای دیگر ائمه و اولیاء قائلیم، مراسم عزاداری سیدالشهدا را این‌گونه برگزار می‌کنیم. این پرسش‌ها و ده‌ها پرسش دیگر نظیرش هست که علی‌رغم قدمت چند سده‌ایِ این مراسم هنوز پاسخی درخور نیافته است. مراسم مشایعت پیکر ازدنیارفتگان برای ایرانیان همواره اهمیت داشته است؛ خصوصاً وقتی شخص از دنیارفته جوان و کام‌ناگرفته از دنیا بوده، این مراسم مفصل‌تر و با اَشکالی از تابوت‌گردانی همراه می‌شده است؛ خواه به شکلِ نخل، عماری، حجله، و یا شبیه‌گردانی. معنای جوانی البته محدود به سن و سال طبیعی نیست و بیش از آن استعاره‌ای است از کسی که آلودگی و حجاب‌ها در نفسش پایدار نشده است. همین مفهوم از جوانی است که در اصطلاح «فتوت» خود را آشکار می‌کند، «فتی» به معنی «جوان» و در واقع «جوانمرد» است. گویند حضرت موسی (ع) از خداوند دربارهٔ معنی فتوت پرسید و خداوند پاسخ داد: فتوت یعنی نفسی را که پاک به تو سپردیم تو نیز پاک به من باز بسپری. به این ترتیب فتوت با مفاهیمی چون پاکبازی، ایثار و شهادت نسبت پیدا می‌کند و این همان مفاهیمی است که در واقعهٔ عاشورا به ظهور می‌رسد.