شب‌های شیرین

کتاب «شب‌های شیرین» نوشته محمد میرکیانی، مجموعه‌ای شامل 111 قصه ویژه برای قصه‌گویی به کودکان خردسال و پیش‌دبستانی است که با رعایت نکات آموزشی و تربیتی، فضایی شیرین و دلنشین برای شنیدن قصه پیش از خواب فراهم می‌کند. این قصه‌ها همگی با پایانی خوش و به دور از ترس و خشونت هستند و ساختاری نقالی و افسانه‌گون دارند که زبان و فضای آن‌ها به قصه‌گویان قدیم، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها نزدیک است. کتاب «شب‌های شیرین» برای مربیان، والدین و آموزگاران دوره پیش‌دبستانی نوشته شده تا بتوانند با استفاده از آن، قصه‌گویی مهیج و آموزنده‌ای برای کودکان داشته باشند. همچنین این کتاب برای پژوهشگرانی که در زمینه قصه‌گویی تحقیق می‌کنند نیز منبع مناسبی به شمار می‌آید. در مجموع، «شب‌های شیرین» کتابی است که با قصه‌های شیرین و آموزنده، فضایی امن و دلپذیر برای کودکان فراهم می‌کند و به والدین و مربیان کمک می‌کند تا مهارت قصه‌گویی خود را ارتقا دهند و کودکان را با ادبیات و فرهنگ غنی ایرانی آشنا کنند.

درباره کتاب «شب‌های شیرین»

از ویژگی‌های مهم این کتاب می‌توان به این موارد اشاره کرد: قصه‌هایی با زبان ساده و روان، مناسب خردسالان و کودکان، تنوع موضوعی و طنزگونه بودن قصه‌ها، توجه به مفاهیم آموزشی متناسب با گروه سنی مخاطب، آغاز با قصه‌های ساده‌تر برای درک بهتر پیام‌ها، تصویرگری سیمین شهروان که جذابیت بصری کتاب را افزایش داده است. برخی از عناوین قصه‌های این مجموعه عبارتند از: «سلام بزغاله»، «پسر کوچولو و خرگوش سفید»، «گنجشک و انگور»، «توپ کوچولو در اتاق»، «گرگ و بزغاله بازیگوش»، «روباه باادب»، «چرخ‌خیاطی مادر»، «خر و گورخر»، «عروسک و قوطی کبریت»، «سوزن و نخ کوچولو»، «عروسک و آینه»، «الاغ تنبل»، «مگس‌ها و مربای هویج»، «پیراهن سفید و آفتاب»، «گل قالی و گل خالی» و... . کتاب «شب‌های شیرین» به ترویج هنر قصه‌گویی کمک می‌کند: ارائه قصه‌های مناسب گروه سنی خردسال و پیش‌دبستانی: قصه‌های کتاب با زبان ساده، ساختار نقالی و پایان‌های خوش طراحی شده‌اند که برای قصه‌گویان (والدین، مربیان و آموزگاران) بسیار مناسب و قابل اجرا هستند. این ویژگی باعث می‌شود قصه‌گویی برای کودکان جذاب و دلنشین شود و علاقه آن‌ها به شنیدن قصه افزایش یابد. تقویت مهارت‌های قصه‌گویی: با ارائه قصه‌هایی که از نظر محتوایی و ساختاری استاندارد و آموزنده‌اند، کتاب به قصه‌گویان کمک می‌کند تا با استفاده از تکنیک‌های روایت داستان، شخصیت‌پردازی و ایجاد فضای داستانی، مهارت‌های خود را در قصه‌گویی ارتقا دهند. ایجاد فضای ارتباطی و عاطفی بین قصه‌گو و شنونده: قصه‌گویی موجب پیوند عاطفی، همدلی و احساس پیوستگی بین گوینده و شنونده می‌شود که این ارتباط، انگیزه و اشتیاق به قصه‌گویی را در هر دو طرف افزایش می‌دهد. ترویج فرهنگ شفاهی و انتقال ارزش‌ها: قصه‌ها حامل پیام‌های اخلاقی، فرهنگی و آموزشی هستند که به‌صورت غیرمستقیم و جذاب به کودکان منتقل می‌شوند و این امر باعث حفظ و گسترش فرهنگ قصه‌گویی در جامعه می‌شود. تشویق به خلاقیت و تعامل: قصه‌گویی تعاملی و استفاده از زبان بدن، صداگذاری و تصویرسازی کلامی، کودکان را به مشارکت در داستان‌سرایی ترغیب می‌کند و این فرآیند، هنر قصه‌گویی را زنده و پویا نگه می‌دارد. ابزاری برای ترویج کتابخوانی و آموزش: قصه‌گویی به عنوان یکی از بهترین روش‌ها برای جذب کودکان به کتاب و تقویت مهارت‌های شنیداری، تمرکز و درک مطلب شناخته شده است. کتاب «شب‌های شیرین» با قصه‌های جذاب خود، این روند را تسهیل می‌کند. بنابراین، «شب‌های شیرین» با قصه‌های مناسب، ساختار استاندارد و تأکید بر مهارت‌های روایت، بستری مناسب برای آموزش و ترویج هنر قصه‌گویی فراهم می‌آورد و به رشد خلاقیت، ارتباط کلامی و فرهنگی کودکان کمک می‌کند.

خواندن کتاب «شب‌های شیرین» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

مربیان، پدران و مادران و آموزگاران دوره پیش‌دبستانی: این کتاب با داشتن 111 قصه ویژه و زبان ساده، مناسب قصه‌گویی به خردسالان و کودکان پیش‌دبستانی است و به آن‌ها کمک می‌کند شب‌های شیرین و دلنشینی را با قصه‌های آموزنده و بدون خشونت تجربه کنند. علاقه‌مندان به هنر قصه‌گویی: «شب‌های شیرین» نخستین کتابی است که به علاقه‌مندان قصه‌گویی آموزش می‌دهد و با رعایت نکات آموزشی و تربیتی، مهارت‌های روایت داستان را تقویت می‌کند. پژوهشگران حوزه قصه‌گویی: این کتاب منبع مناسبی برای پژوهشگرانی است که در زمینه قصه‌گویی تحقیق می‌کنند و به دنبال متنی استاندارد و آموزنده هستند. والدین و خانواده‌ها: کسانی که می‌خواهند برای کودکان خود قصه‌های شیرین، آموزنده و با پایان خوش بخوانند، این کتاب انتخاب مناسبی است. کتاب «شب‌های شیرین» با قصه‌های متنوع، طنزآمیز و فاقد خشونت، فضایی امن و دلپذیر برای کودکان فراهم می‌کند و به تقویت مهارت‌های شنیداری و درک مطلب آن‌ها کمک می‌نماید.

در بخشی از کتاب «شب‌های شیرین» می‌خوانیم

«یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود. روزی روزگاری، خانم‌بزی می‌خواست آش بپزه و همسایه هاش رو هم به مهمونی دعوت کنه. این بود که پسرش رو صدا زد و گفت: پسر کوچولوی من، برو به همسایه‌ها بگو فردا نهار بیا خونه ما. ناهار آش داریم. یادت باشه که همه رو خبر کنی‌ها. بزکوچولو سر تکان داد و رفت. اولین کسی رو که سر راهش دید یک خروس بود. خروس بالای دیوار بود. بز کوچولو از پایین صدا زد: آهای خروس، فردا بیا خونۀ ما مهمونی. ناهار آش داریم. خروس گفت باشه می‌آم ولی بگو چرا سلامت رو خوردی؟ »