دور دنیا با زیرشلواری نوشته عبدالله مقدمی. «دور دنیا با زیرشلواری» نوشته عبدالله مقدمی، نه عجایبنامه است و نه سفرنامه، و در عین حال هم عجایبنامه است و هم سفرنامه. نویسنده خودش میگوید: «نه ما خیلی پولداریم، نه شما. حتی اینقدر که موقع دیدن این کتاب، توی مغزتان چرتکه نیندازید که: بخرم یا نخرم. اما اوضاع همیشه اینطوری نمیماند. شاید یکروز زد و ما هم توانستیم چیزی از جایی بکنیم و یکشبه مایهدار بشویم. آنوقت پیش در و همسایه بد نمیشود که اسم چهار تا کشور را هم بلد نباشیم؟ حالا شناختنش به کنار. اگر از من میشنوید اولین گام را برای پولدار شدن بردارید و همینطور که با زیرشلواری نشستهاید گوشه خانه، گشتی دور دنیا بزنید. از قدیم گفتهاند: وصف العیش، نصف العیش.» اگرچه این روزها که سفر رفتن به سادگی آب خوردن است و تلویزیون و اینترنت و غیره، هرجای دنیا را که بخواهیم با هر رزولوشن و بزرگنمایی که بخواهیم به ما نشان میدهد، اما مگر اخبار ساعت 21 مگر در مورد ساعت خواب اهالی کرهشمالی حرفی میزند؟ یا در مورد آداب خوردن پیتزای ایتالیایی؟ یا اعتقادات انگلیسیها در مورد روح ریچارد چهارم؟ خبرهای تلویزیون پر شده از اظهارات فلان نخستوزیر از فلان کشور و بیانات بهمان رئیسجمهور از بهمان کشور و قتل و غارت و کشتار در دنیا. خب به نظر شما خبر اشغال شدن فلان شهر و انفجار فلان نقطه مهمتر است یا اینکه بدانیم توی نروژ 70 شبانهروز شب است؟ در واقع هفتاد شبانهشب، شب است و بعد هم لابد هفتاد روزانهروز، روز. یا مثلاً پرجمعیتترین کشور عرب، از بیخ عرب نیست؟ یا حتی اینکه الجزایر چندمیلیون بربر دارد ولی یکدانه نانوایی بربری ندارد؟ پس میبینید که خواندن کتابی که احوالات نقاط مختلف دنیا را با زبانی شیرین و نمکین برایتان شرح میدهد و وصف میکند، هنوز هم خالی از لطف نیست. خصوصاً که در کنار متن کتاب، کاریکاتورهای مجید خسروانجم هم به بامزهتر شدن کتاب افزوده باشد