پاتریک اوئورژدنیک با بیان صدای غیررسمی و مسحورکنندهٔ خود، قرن بیستم را در میان تمام تضادها و توهمات بزرگش نمایان می‌کند و نشان می‌دهد که هیچ‌چیز اساسی بین سالهای 1900 و 1999 تغییر نکرده - بشریت هنوز به آینده امیدوار و هنوز درگیر همان درگیری‌های قدیمی است. او نشان می‌دهد که هیچ‌چیز را نمی‌توان تنها به یک دیدگاه درست کاهش داد. اوئورژدنیک حقایق سخت و مشاهدات احمقانه را باهم مخلوط می‌کند و با این کار وحشت و پوچ بودن قرن بیستم و پوچی بیشتر در تلاش برای روایت این تاریخ را برجسته می‌کند.
شهرفرنگ اروپا داوری نمی‌کند: حوادث غالباً حیرت‌انگیز هستند (نسل‌کشی، جنگ، ایدئولوژی، محو)، اما راوی نمی‌خواهد بگوید که چیزی خوب یا بد است. شهرفرنگ اروپا یک کتاب حسابداری است که حقایق و اطلاعات را جمع‌آوری می‌کند. ایده‌های ضدونقیض - به‌ویژه ایده‌های بهتر کردن بشریت با کشتن افراد زیاد - ثابت است، اما راوی حتی به خود زحمت بیان کردن این متناقض‌ها برای خواننده را نمی‌دهد، بلکه در عوض صرفاً لیست، توصیف و ترکیب را انتخاب می‌کند. هرگونه استنتاج توسط خواننده صورت می‌گیرد (هرچند که برخی از ارائه‌ها کاملاً آشکار است).
این کتاب به بخش‌هایی تقسیم‌شده است که طول آن‌ها یک الی دو صفحه است؛ که هر یک از آن‌ها ازلحاظ جنبه‌های قرن بیستم یا برخی از وقایع خاص تقسیم می‌شود. جنگ‌های جهانی، مذاهب و ایدئولوژی‌های مختلف و پیشرفت‌های فناوری ازجمله موضوعاتی هستند که اغلب به آن‌ها بازگشته می‌شود، اما جنبه‌های مختلف.
 

خلاصه کتاب:

در پایان قرن نوزدهم مردم در شهرها بی‌صبرانه منتظر و چشم‌به‌راه قرن تازه بودند، چون احساس می‌کردند قرن نوزدهم مسیرهایی را که باید بشر در آینده طی کند مشخص کرده است. چهارده سال بعد نخستین جنگ جهانی شروع شد و به فاصله بیست‌ویک سال پس از پایان آن دومین جنگ جهانی آغاز شد…