زندانی لاس لوماس

کارلوس فوئنتس ماکیاس نویسنده کتاب «زندانی لاس لوماس» رمان‌نویس و مقاله‌نویس مکزیکی بود. ازجمله آثار وی می‌توان به مرگ آرتمیو کروز (1962)، اورا (1962)، ترا نوسترا (1975)، گرینگو پیر (1985) و کریستوفر آنبورد (1987) اشاره کرد. نیویورک‌تایمز در مراسم ترحیم او، از فوئنتس به‌عنوان "یکی از تحسین‌برانگیزترین نویسندگان در جهان اسپانیایی‌زبان" یادکرد. او تأثیر مهمی در رونق ادبیات آمریکای لاتین داشت. به‌نوعی کار او "انفجار ادبیات آمریکای لاتین در دهه‌های 1960 و'70" است. گاردین او را "معروف ترین رمان‌نویس مکزیک" خوانده است.

خلاصه کتاب :

وکیل زبروزرنگی سر بزنگاه، با استفاده از رازی که متعلق به دیگری است، یک‌شبه ثروت هنگفتی به جیب می‌زند. وکیل قرار است همچنان باقی زندگی‌اش را در عیش و عشرت و افزایش ثروت سپری کند که حادثه‌ای همهٔ نقشه‌هایش را به هم می‌ریزد و مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. زندانی لاس لوماس که در سال 1980 نوشته‌شده، داستانی است نه‌چندان بلند اما پر حادثه و با ریتم تند. وکیل، جناب نیکلاس سارمینتو، خود راوی داستان است و آن را با طنزی تلخ برای مخاطبانش بازگو می‌کند، مخاطبانی که انگار از راه تلفن شنوندهٔ این روایت هستند و دائم از سوی وکیل با تحقیر و عتاب مورد خطاب قرار می‌گیرند. کارلوس فوئنتس از آغاز کارش در سال‌های 1950 رویکردی انتقادی به جامعهٔ مکزیک، به‌خصوص جامعهٔ مکزیک پس از انقلاب، داشت. در زندانی لاس‌لوماس این نگاه متوجه آن طبقهٔ متوسط نوکیسه‌ای است که پس از جنگ جهانی دوم از موقعیت استثنایی آمریکای لاتین استفاده کرد و ثروت اندوخت. طبقه‌ای که امریکا زدگی در رفتارش مشهود بود. زندانی لاس‌لوماس ازاین‌جهت به مرگ آرتمیو کروز، دیگر رمان معروف فوئنتس، شباهت دارد.