قصر رازی است سربه‌مهر که کا. برای ورود به آن به هر شیوه‌ای که می‌تواند متوسل می‌شود. مردم دهکده‌ای که تحت فرمان قصر است، دائم در تلاشند که کا. را از ورود به آن منصرف کنند و کا. که حالا عاشق دختری از همان دهکده شده، مدام در کشمکش با اهالی بر سر رفتن به قصر است. آیا او به قصر می‌رسد؟ وقایع اسرارآمیزی که یکی پس از دیگری به وقوع می‌پیوندد، رسیدن به پاسخ این سؤال را پیوسته به تأخیر می‌اندازد. کافکا قصر را در 1922 نوشت، اما نخستین‌بار در سال 1926 ، یعنی دوسال پس از مرگش، منتشر شد. مرگ زودهنگام به او مجال نداد که قصر را به پایان برساند و مانند دو رمان دیگر او، محاکمه و امریکا، ناتمام ماند.

درباره نویسنده:

فرانتس کافکا، زادهٔ 3 ژوئیه 1883 در پراگ، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان قرن بیستم است. او اگرچه زبان چکی را کم‌وبیش بی‌نقص صحبت می‌کرد، زبان آلمانی را به‌عنوان زبان اول خود آموخت و آثارش هم جز چند نامه‌ای که به چکی برای میلنا ینسکا نوشته، به زبان آلمانی است. کافکا در سال 1901 دیپلم گرفت و سپس در دانشگاه جارلز پراگ در رشتهٔ شیمی به تحصیل پرداخت ولی پس از دو هفته تغییر رشته داد و حقوق خواند و در سال 1906 با مدرک دکترای حقوق فارغ‌التحصیل شد. کافکا در پایانِ نخستین سال تحصیل در دانشگاه با ماکس برود آشنا شد که به همراه فلیکس ولش تا پایان عمرازنزدیک ‌ترین دوستان او باقی ماندند. او در 1917 به سل مبتلا شد. در 1923 برای فاصله گرفتن از خانواده و تمرکز بیش‌تر برنوشتن، مدت کوتاهی به برلین نقل‌مکان کرد. بااین‌حال بیماری سل کافکا شدت گرفت و او به پراگ بازگشت، سپس برای درمان به استراحتگاهی در وین رفت و در سوم ژوئن 1924 در همان‌جا درگذشت. کافکا در طول زندگی خود فقط چند داستان کوتاه منتشر کرد و تمام رمان‌هایش ناتمام ماند. او به دوستش، ماکس برود، وصیت کرده بود که پس از مرگش همهٔ آثارش را نابود کند اما برود چنین نکرد و بر چاپ همهٔ نوشته‌هایی که ازاو دراختیارداشت اهتمام ورزید.