کتاب معجزه ذهن، چراغ راهی است برای ورزشکارانی که به دنبال کسب افتخار در سکوهای بین‌المللی هستند. دکتر خسرو حمزه، نویسندهٔ کتاب، تجربه‌های ارزشمند خود از مشاوره‌های روان‌شناسی به ورزشکاران ایرانیِ شرکت‌کننده در چندین دوره المپیک را در این کتاب با خواننده به اشتراک گذاشته است. نویسنده در این کتاب به خواننده یاد می‌دهد که چگونه با ذهن خود رفتار کند تا در شرایط حساسِ رقابت‌های ورزشی، بهترین تصمیم‌ها را بگیرد و همیشه برنده باشد.

دربارهٔ کتاب معجزه ذهن

خسرو حمزه در کتاب معجزه ذهن به یک سؤال بسیار مهم پاسخ داده است: برترین ورزشکاران ایران چگونه می‌اندیشند؟ این کتاب به شما کمک می‌کند تا با طرز تفکر، اندیشه‌ها و دغدغه‌های ورزشکاران و سیر آمادگی ذهنی آنان برای شرکت در مسابقات آشنا شوید.
 قهرمانان شاخص، حتی اگر سابقه همکاری با یک روان‌شناس را نداشته باشند معمولاً به شکل تجربی و غیرآکادمیک یاد گرفته‌اند که چطور با ذهن خود رفتار کنند تا در لحظات دشوار بهترین عملکرد را داشته باشند. نکته جالب این‌که برخی از روش‌هایی که این قهرمانان برای رسیدن به برتری ذهنی در برابر حریفان خود استفاده می‌کنند اساساً با روش‌های دانشگاهی و دانشگاهی که روان‌شناسان کم‌تجربه در حیطه ورزش، اصرار به انتقال آنها به ورزشکاران دارند متفاوت هستند.
 کتاب معجزه ذهن شامل مصاحبه با سی ویک قهرمان ورزش کشور است. حمزه در این کتاب مخاطبان را با تجربیات ورزشکاران مختلف و چهره‌های موفق ورزش ایران و آسیا آشنا می‌کند و از تجربیات آماده‌سازی ذهنی آنان پیش از شرکت در مسابقات مختلف صحبت می‌کند. خسرو حمزه تلاش کرده است تا با ورزشکاران شاخص در رشته‌های مختلف ورزش انفرادی از جمله کشتی، تکواندو، کاراته، ووشو و بوکس، ورزش‌های رکوردی از جمله وزنه‌برداری، تیراندازی، تیروکمان، قایقرانی و دوومیدانی و ورزش‌های میدانی و تیمی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و واترپلو صحبت کند تا کتابی جامع و کامل در اختیار مخاطبان قرار بدهد. در این کتاب با تجربیات روانی ورزشکارانی مانند حمید سوریان، علیرضا حیدری، یوسف کرمی، زهرا نعمتی و... آشنا می‌شوید.

کتاب معجزه ذهن برای چه کسانی مناسب است؟

 تمامی ورزشکارانی که به دنبال روش‌هایی برای کسب افتخارهای بیشتر در میدان‌های ورزشی هستند، مخاطب اصلی این کتاب به‌حساب می‌آیند. مصاحبه‌های کتاب معجزه ذهن، خواننده را در جریان طرز تفکر ورزشکاران تراز اول ایرانی قرار می‌دهد. به همین دلیل این کتاب برای علاقه‌مندان حوزه‌های مختلفِ توسعه فردی نیز خالی‌ازلطف نیست.

بخشی از کتاب:

بیشترین فشار روانی که در مسابقات تجربه کردید مربوط به کدام مسابقه بوده؟
 همه فینال‌هایی که برگزار کردم سخت بودند، اما فینال المپیک متفاوت‌تر و سخت‌تر بوده و خاطراتی درباره آن دارم که جالب است. باتوجه‌به تجربه‌ای که در المپیک 2008 داشتم و پنج طلا جهانی که سه تا قبل از المپیک 2008 و دو تا از آن‌ها قبل از المپیک 2012 به‌دست‌آمده بود، به‌نوعی می‌توان گفت از حیث افتخار نسبت به حریفانی که در المپیک 2012 داشتم قابل‌قیاس نبودم، اما جای خالی مدال المپیک قطعاً احساس می‌شد و تمام آمال و آرزوهایم به‌دست‌آوردن آن مدال بود. شاید اگر من نقره المپیک هم می‌گرفتم باز هم لذتی را که در دنیای قهرمانی برای خودم متصور بودم نمی‌توانست به من بدهد. نهایتاً استرس خیلی عجیب‌وغریبی را تحمل کردم و در لحظات آخر که می‌خواستم برای فینال حاضر شوم، کسی که کنار روشن بایراموف آذربایجانی رقیب فینالیست من قرار داشت، فرید منصوراف آذربایجانی بود. قهرمانی که قهرمانی المپیک و قهرمانی پیاپی جهان را داشت و یکی از کسانی بود که الگوی من محسوب می‌شد و همراهی رقیبم، روشن بایراموف توسط یکی از الگوهای کشتی من، کار را برای من سخت‌تر می‌کرد. من اولین کسی بودم که در المپیک 2012 داشتم کشتی می‌گرفتم و به‌نوعی کشتی من چراغی را روشن می‌کرد که بقیه بچه‌ها هم آن مسیر را ادامه بدهند. صحبت‌هایی بین من و آقای بنا ردوبدل می‌شد که بتوانم استرسم را کنترل کنم و با خیال راحت و آرام بر روی تشک حاضر شوم. در آن موقعیت برای لحظاتی حس کردم که آقای بنا هم فشاری را که برای من ایجاد شده بود حس می‌کند. فکر کنم؛ چون ایشان هم اولین تجربه مربیگری در فینال المپیک را تجربه می‌کرد. از سوی دیگر بین ما ارتباطی عاطفی برقرار شده بود و هم زحماتی که در کنار هم طی سال‌ها کشیده بودیم تا به آن مسابقات برسیم حس مشترکی را به وجود آورده بود. نهایتاً تحمل آن فشار برای هر دو ما سخت بود و در لحظات آخر که آمدیم از تونل عبور کنیم برای رفتن به روی تشک ضرباتی که آقای بنا برای برانگیخته‌تر کردن من، به پشتم زدند و صحبت‌هایی که با من کردند ازهرجهت من را برای شروع خوب آماده کرد.