«تویی که عاشق‌ترینی»، نوشته مریم بصیری، در چهل پرده با قلمی ادبی و متنی شورانگیز و احساسی زندگی امام حسین (علیه‌السلام) را از بدو تولد تا لحظه شهادت روایت می‌کند. در این اثر واقعه کربلا و به اسارت گرفتن اهل‌بیت ایشان روایت می‌شود و در آخر به شور و اشتیاق اربعین حسینی ختم می‌شود. این اثر با زاویه دید جدید و با روایتی جذاب، خواندنی و عاشقانه مخاطب را منزل‌به‌منزل با خود همراه می‌کند.

درباره کتاب «تویی که عاشق‌ترینی» 

کتاب تویی که عاشق‌ترینی از چهل داستان درباره زندگی امام حسین (ع) از بدو تولد تا لحظه شهادت تشکیل شده است. در این اثر واقعه کربلا و به اسارت گرفتن اهل‌بیت ایشان روایت می‌شود و در آخر کتاب به شور و اشتیاق اربعین حسینی ختم می‌شود. باتوجه‌به اینکه چالش‌ها و محدودیت منابع در نگارش آثار ادبی تاریخی و مذهبی وجود دارد و برای نوشتن هر اثر تاریخی، به تحقیقات فراوان در مورد شخصیت‌ها، وقایع، اوضاع مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، جغرافیایی و... از دوران مذکور در شهرهای مکان وقوع ماجرا و... احتیاج است، این اثر ازاین‌حیث یکی از آثار قابل‌اعتنا و موثق به شمار می‌آید و نویسنده برای نگارش به منابع دست‌اول تاریخی بسیاری رجوع کرده و پژوهش‌های زیادی را انجام داده است.

مریم بصیری نویسنده، پژوهشگر و مدرس داستان‌نویسی و دبیر علمی چهاردهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد تا کنون آثار زیادی را منتشر کرده است. رمان‌های دخیل عشق و زنی که پشت خزر خواب بود از جمله آثار ایشان در انتشارات کتاب جمکران است.

قسمتی از متن کتاب

اولین زائر پیادۀ دنیا پدرمان حضرت آدم است که هزار بار به زیارت‌خانه خدا رفته است. همان‌طور که برادرت امام حسن (ع) نیز بیست و پنج مرتبه از مدینه با پای پیاده به زیارت‌خانه خدا رفته است. زیارت با پای پیاده، سنتی حسنه و محبوب‌ترین وسیله تقرب بنده به خداوند است. عشق به تو و عشق به برکات سفر به دیار تو، چنان در دل و جانمان و جد و سرور به راه انداخته است که فقط راه می‌رویم. هرچند گاه غافل از آن می‌شویم که چه بزرگانی در همین راه به نزد تو شتافته‌اند، تا راه بر ما هموار شده است. علمای بزرگ شیعه بارهاوبارها پای پیاده از حرم پدرت به‌سوی حرم تو گام برداشته‌اند.
بارها حاکمان وقت عراق ادعای خدایی کرده؛ علیه شیعیان شوریده؛ با وهابیت یکی شده و جنگ‌های کوچک و بزرگی در کربلای تو به راه انداختند. به حَرمت حمله و اهانت کرده، تخریبش کرده و اشیای قیمتی حرم را به غارت برده‌اند. سربازان، سوار بر مرکب، وارد صحن‌ها و روضۀ منوره شده؛ مردم را مورد ضرب و شتم قرار داده و ده‌ها هزار نفر را کشته‌اند. (صفحه 143)