خروج اضطراری اثری ادبی از اینیاتسیو سیلونه است که در سال 1965 منتشر شد. این اثر تضمین‌کننده موفقیت سیلونه در ایتالیا بوده است. او نویسنده‌ای است که در کشور خودش تاکنون او را به دلایل ایدئولوژیک همواره انکار می‌کرده‌اند. برخلاف سایر کشورهای غربی که بسیار از آثار او استقبال می‌کنند.
این کتاب شامل داستان‌های زندگینامه‌ای و بازتاب‌های شخصی است که گاهی اوقات به‌صورت غیرداستانی درآمده‌اند.

خروج اضطراری در اصل از دو قسمت تشکیل‌شده است. در قسمت اول نویسنده مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه خود را آورده است و قسمت دوم شبیه به یک مقاله سیاسی است که شرحی بر وضع معاصر خود به‌صورت انتقادی ارائه می‌دهد.
بخش اول مجموعهٔ پنج داستان کوتاه، از زیباترین آثار داستانی سیلونه، است. این داستان‌های کوتاه، مانند دیگر آثار او، در فضای روستایی نیمهٔ قرن بیستم ایتالیا می‌گذرد. بخش دیگر کتاب که نیمی از صفحات آن را به خود اختصاص داده و نام کتاب هم برگرفته از آن است، ترکیبی از خاطرات فردی و سیاسی و تأملات سیلونه دربارهٔ قدرت است. سیلونه در دوران پرالتهاب حکومت استالین از اعضای کادر رهبری حزب کمونیست در ایتالیا بود و روایت‌هایش از این دوران جزو سندهای مهم تاریخی به‌حساب می‌آید. او در «خروج اضطراری» سیر تاریخی عضویتش در حزب کمونیست ایتالیا و خروج از آن را موشکافانه بیان می‌کند.