این رمان که در قالب مجموعه‌ای از نامه‌های ورتر به دوستش ویلهلم و درباره عشق او به دختری به اسم لوته و دریافت‌های او از زندگی نوشته‌شده است؛ آن‌چنان دل جوانان دوران خود را برد که همه می‌خواستند همچون ورتر و لوته عاشق شوند و دل ببازند. البته ناگفته نماند که گوته این داستان را بر اساس دلباختگی خودش به دختری به اسم لوته بوف نوشت و بخش بزرگی از این داستان با واقعیت منطبق است.

درباره کتاب رنج‌های ورتر جوان

کتاب رنج‌های ورتر جوان، رمانی نوشتهٔ یوهان ولفگانگ فون گوته است که نخستین بار در سال 1774 وارد بازار نشر شد. این رمان ماندگار و ارزشمند، داستان مردی جوان، ناراضی و پراحساس به نام ورتر را روایت می‌کند که عاشق و شیفتهٔ شارلوت، همسر یکی از دوستانش شده است؛ دوستی که گاهی اوقات مورد تحسین و گاهی دیگر، مورد نفرت ورتر قرار می‌گیرد. این داستان که کاوشی ژرف در ذهن هنرمندی جوان است، به سؤالات همیشگی و کهن ذهن انسان می‌پردازد: معنای عشق، مرگ و سعادت چیست؟ کتاب رنج‌های ورتر جوان که رگه‌های خودزندگی‌نامه‌ای فراوانی دارد، بعدها تأثیر بسزایی بر جنبش «رمانتیسیسم» گذاشت. گوته دو سال قبل از انتشار این اثر، دوران پرفرازونشیبی را گذراند و درست مثل شخصیت اصلی داستانش، عاشق زنی به نام شارلوت باف شد که در آن موقع، به نامزدی یکی از دوستان گوته درآمده بود.

درون‌مایه «رنج‌های ورتر جوان» عشق، تنهایی انسان و بازگشت به طبیعت بکر است. آن‌هم انسانی جوان، دانا و شورشگر که باروح زمانه خود هم‌خوانی ندارد و دنیایی فراتر از انسان‌های عادی را می‌جوید. گوته این اثر رازمانی نوشت که فضای فرهنگ اروپایی فضایی بود که انقلاب فرانسه با خود آورده بود. دورانی که روسو مُهر روح حساس و شورشگر خود را بر آن زده بود، دوران دل‌زدگی از تمدن، رهایی احساس و شوق جان‌سوز به بازگشت به هرآن چه طبیعی و بنیادی است.

خواندن کتاب رنج‌های ورتر جوان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر به دنبال نگاهی جدید به عشق و تنهایی هستید، خواندن کتاب رنج‌های ورتر جوان را به شما پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب به دلیل تأثیری که بر رمانتیسم در ادبیات داشته، اهمیت بالایی دارد. برای همین اغلب دوستداران ادبیات خواندن این کتاب را واجب می‌دانند.

در بخشی از کتاب رنج‌های ورتر جوان می‌خوانیم:

کاش خوشبختی آن را داشتم که درراه تو بمیرم! خود را فدای تو کنم! اگر که بتوانم آرامش و شادی زندگی‌ات را دوباره به تو برگردانم، با شجاعت و خوشحالی می‌میرم. ولی افسوس که سعادتِ ایثارِ خون درراه خویشان، و برافروختن زندگی‌ای هزارگانه برای دوستان در پرتو گذشتن از جان، تنها ارزانی شماری اندک از سعادتمندان می‌شود.