ادیان و مکتبهای فلسفی هند: دو جلدی نوشته داریوش شایگان در فصل اول این کتاب مؤلف به بحث درباره دوران بزرگ فلسفه هند، اصول مشترک ادیان و مکاتب فلسفی آن سرزمین، یعنی مبحث آزادی، جوهر ثابت و ادوار جهانی پرداخته است. موضوع فصل دوم «ودا‌ها» است که در آن، علاوه بر کلیاتی درباره وداها و تفسیر و تأویل آن‌ها از «براهمانا‌ها»، «آرانیاکا‌ها» و «سوترا‌ها» نیز بحث شده است. در فصل سوم درباره «اوپانیشادها»؛ فصل چهارم دین بودا؛ فصل پنجم مکاتب «تراوادا» و «مهایانا»، دو مکتب مهم دین بودایی؛ فصل ششم دین «جین»؛ فصل هفتم دوره حماسی که آغاز تحولات شگرفی در تاریخ فلسفه و آیین هندو بوده است؛ فصل هشتم «بهاگاوات گیتا»؛ فصل نهم مکاتب فلسفی بودایی که در آن درباره مکتب فلسفی «تراوادا» و مکاتب منشعب از آن و دیگر مکاتب بودایی به‌تفصیل سخن رفته است. همچنین فصل دهم کتاب هم اختصاص دارد به شش مکتب فلسفی برهمنی که خود مقدمه‌ای است برای فصل‌های یازدهم تا پانزدهم و در آن به اجمال درباره شش مکتب فلسفی برهمنی بحث شده است. نویسنده در طبقه‌بندی این شش مکتب فلسفی، نخست به «نیایا» و «وی‌شیشیکا» که جنبه تحلیلی دارند و نمودار شیوه استدلالی و مشرب جدلی فکر هندی‌اند، پرداخته و سپس مکتب «سانکهیا» و «یوگا» را که یکی جهان‌شناسی ترکیبی و دیگری طریق عملی وصول به حقیقت را در بر دارد، در نظر گرفته و سرانجام دو مکتب «می‌مانسا» را که یکی در تکالیف مذهبی غور می‌کند و دیگری به معرفت برهمن دیده می‌گشاید بررسی می‌کند، و می‌کوشد تا حقایق منزل ودایی را با شیوه تفحص و تحقیق فلسفی تلفیق کند.