کتاب نود و سه اثر ویکتور هوگو ؛ ترجمه منصور شریف‌زندیه. نود و سه ‌آخرین رمان ویکتور هوگو، شاعر و نویسنده صاحب‌نام فرانسوی است. این اثر که نخستین بار در 1873 انتشار یافت به تعبیر منتقدان، تابلویی خیره‌کننده و حماسی از انقلاب کبیر فرانسه است. نام رمان تلخیصی از سال «هزار و هفتصد و نودوسه» است که چهارمین سال انقلاب فرانسه هست؛ سالی سرشار از تلاطمات سیاسی که برجسته‌ترین آن‌ها اعدام لویی شانزدهم (در ژانویه) و نیز اعدام ملکه ماری آنتوانت (در اکتبر) همان سال است. سه قهرمان اصلی این رمان نمایانگر منش‌هایی باارزش‌های اخلاقی طبقات خویش هستند; مارکی دولانتناک از اشراف سالخورده‌ای با خلق‌وخوی عبوس است که بر مسئولیت‌های طبقه حاکمه آگاهی دارد و آن‌ها را به عهده می‌گیرد؛ سیموردن نماینده ملت است که اشتیاق او به بازیافتن کرامت انسان سبب می‌شود تا نمایندگان کنوانسیون را برانگیزاند؛ و سرانجام گوون نجیب‌زاده‌ای است که پیوستنش به صفوف ملت، تجسم کوشش بلندنظرانه طبقه‌ای در شرف اضمحلال است که در راه تجدید حیات خویش تلاش می‌کند. این هر سه پیوندی یکدلانه با یکدیگر دارند، اما پیوندی که به رغم ژرفای آن هیچ نتیجه‌ای دربر ندارد، چرا که روش‌های هریک جدای از دیگری است و همین چالش است که روند حوادث را به پیش می‌برد.