انگلبرت کامپفرنویسنده کتاب «سفرنامه کمپفر» طبیعتشناس، پزشک، کاشف و نویسنده آلمانی بود که بهخاطر سفرش به روسیه ، ایران ، هند ، آسیای جنوب شرقی و ژاپن بین سالهای 1683 و 1693 شهرت داشت.
او دو کتاب درباره سفرهای خود نوشت که در سال 1712 منتشر شد . تاریخ ژاپن او که پس از مرگش در سال 1727 منتشر شد، منبع اصلی دانش غربی درباره این کشور در طول قرن 18 و اواسط قرن 19 بود . او از راه مسکو، کازان و آستاراخان به ایران رسید و پس از یک سفر دریایی در دریای خزر در نیزآباد در شیروان (اکنون در آذربایجان) اقامت گزید. از شماخا در شیروان، او به شبه جزیره باکو سفر کرد و شاید اولین دانشمند مدرنی بود که از "زمین های آتش ابدی" در اطراف باکو بازدید کرد. در سال 1684 کامپفر به اصفهان، پایتخت ایران، رسید.
کمپفر در مقدمه این کتاب نوشتهاست : ((نوشتههای من ، کار یک نویسنده پشتمیزنشین و فانتزینویس نیست، بلکه من آنچه را مینویسم که یا تازگی دارد یا آن که پیشینیان آنها را بهطور کامل ننوشتهاند، به عنوان یک مسافر محقق راه دیگری برای من غیر از دقت کامل در آنچه میدیدم و برای ما تازگی داشت موجود نبود.))
سفرنامه کمپفر پس از گذشت هفده سال از مراجعت کمپفر به میهنش در 1712 در نهصد صفحه به چاپ رسید. این کتاب شامل پنج جلد است. کل جلد اول و چهارم آن و بخشهای زیادی از جلد دوم و سوم این کتاب مختص به ایران است.
کمپفر در جلد دوم این کتاب مطالب جالبی درباره نواحی مازندران و باکو آورده است که در آن زمان برای مردم دنیا کاملاً تازگی داشت. در این جلد راجع به تخت جمشید، شاهان هخامنشی و آرامگاه سعدی، حافظ و منار شاخ گوزن اصفهان مطالبی نوشته شدهاست. او در کتاب سوم تلاش کردهاست در مورد عقاید مردم ایران و تجربیات آنها در علم پزشکی اطلاعاتی به خواننده بدهد.
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir