کتاب تحیر ترمیدور نوشتهٔ مرتضی حدادی است و انتشارات ساقی عهدهدار چاپ و نشر آن بوده است. این کتاب به تشریح و تبیین دلایل وقوع و نیز نفوذ و ماندگاری انقلاب 1357 با نگاهی تطبیقی و انتقادی به نظریهٔ ترمیدور انقلابی کرین برینتون میپردازد.
یکی از وقایع مهم و سرنوشتساز در تاریخ هر کشور که دارای ابعاد متنوع و متعدد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است، انقلاب است؛ انقلابی که دگرگونکنندهٔ تمامی شئون یک جامعه و سبب تغییر مسیر تاریخ میشود و به همین دلیل، تحلیل ریشهها و علل وقوع آن از سوی دانشمندان و محققان علوم سیاسی از اهمیت زیادی برخوردار است. ازآنجاکه خاورمیانه و در مرکز آن ایران، همواره عرصهٔ وقوع انقلابها و تحولات سیاسی و اجتماعی بوده است، مرتضی حدادی کوشیده تا در کتاب تحیر ترمیدور و طی 4 فصل به تحلیل مبانی شناخت رفتار انقلابها و انواع دیگر تغییر و تحولات سیاسی پرداخته و در ضمن آن و با نگاهی تطبیقی بهنقد آرایی که به استناد نظریهٔ ترمیدور انقلاب کرین برینتون معتقد به افول قدرت جمهوری اسلامی ایران و اضمحلال اندیشهها و آرمانهای انقلاب 1357 هستند، بپردازد. ترمیدور یک اصطلاح تخصصی مربوط به حوزهٔ علوم سیاسی و به معنای «فروکشکردن تب انقلاب» است که در نهایت منجر به سستی مبنای فکری و ایدئولوژیک انقلاب و فروپاشی نظام حاصل از آن میشود. این دیدگاه از سوی «کرین برینتون»، مورخ و نظریهپردازی آمریکایی و در کتاب «آناتومی انقلاب» مطرح شده است؛ کتابی که به مقایسهٔ 4 انقلاب بزرگ تاریخ (انقلاب روسیه، فرانسه، آمریکا و انگلیس) پرداخته است. کتاب تحیر ترمیدور باهدف نقد این اندیشه و عدم امکان بسط آن به گفتمان انقلاب اسلامی نوشته شده است.
دانشجویان و پژوهشگران رشتههای علوم سیاسی و تاریخ و جامعهشناسی و نیز کسانی که به مطالعهٔ علل و رفتار انقلابها علاقه دارند، از مطالعهٔ این کتاب لذت خواهند برد.
«حدوداً از قرن نوزدهم میلادی بود که فیلسوفان و پژوهشگران اجتماعی اروپا و آمریکا در کشاکش تحولات نظام بینالملل در فاصلهٔ جنگ جهانی اول و دوم، به نظریهپردازی دربارهٔ نقش اجتماعی یا تاریخی انقلاب و شرایط پدیدآمدن پرداختند. مارکس که شدیداً معتقد به انقلاب بود و بر چارهناپذیری آن سخت تکیه میکرد، انقلاب را ناشی از تکامل نیروهای تولیدگر جامعه میدانست که از ناسازگاری همان نیروها با روابط و نظام سیاسی و اجتماعی کنونی پدید میآید. زمانی که این نظام و روابط جای رشد و تولید را بگیرند. بحران سخت میشود و سرآغاز دورهٔ انقلابهای اجتماعی میشود؛ زیرا طبقات زبردست راضی به ازدستدادن پایگاه خود نیستند و طبقات زیردست هم نمیخواهند در وضع موجود بمانند و این تقابل و برخورد به انقلابهای خونین میانجامد. مارکس انقلاب را عامل ناگزیر پیشرفت و لوکوموتیو تاریخ میداند. پس از مارکس، لنین در 17-1916 این نظریه را بر تئوری جبری و اقتصادی انقلاب افزود که جنگ غارتگرانه و ملی باهدف سرآغازی برای انقلابها و درهم شکستن نظام کهن، امری مشروع است.»
کلیه حقوق این سایت متعلق به کتابفروشی آنلاین «کتابخون» میباشد.
2020 © Copyright - almaatech.ir