از خودم می‌پرسم چرا رئیس بزرگ چنین کاری کرده؟ چرا آدم باید زندگی خصوصی دوستانش را بنویسد؟ آیا نویسنده‌ها چنین حقی دارند؟ آیا نویسنده‌های دیگری هم این کار را کرده‌اند؟ هم به چرایی‌اش فکر می‌کنم هم به زمانش. چرا «حالا»؟ نکند توی آن دفتر که هرگز آن را از خودش جدا نمی‌کرد، از زندگی ما یادداشت برمی‌داشته؟ بعضی حرف‌ها چنان دقیق در کتاب آمده که جز این نمی‌تواند باشد. شاید صفحه‌های دفتری که مخصوص گروه ما بوده تمام‌شده. شاید به این نتیجه رسیده که زندگی ما بیش از این به دردش نمی‌خورد. شاید هم «ما» برایش تمام‌شده‌ایم.
طرز تهیهٔ تنهایی در آشپزخانهٔ عشق در سال 2001 منتشر شد و در سال 2002 جایزهٔ ادبی سعید فائیک را از آن خود کرد. کوپان جوایز ادبی هالدون تانر و یونس نادی را نیز در کارنامه دارد.
طرز تهیهٔ تنهایی در آشپزخانهٔ عشق، مجموعه‌ای است از داستان‌های کوتاه به قلم یکی از نویسندگان محبوب کشور ترکیه به نام یکتا کوپان. این مجموعه از داستان‌های کوتاه جذاب و خواندنی تشکیل‌شده که طرز تهیهٔ تنهایی در آشپزخانهٔ عشق یکی از آن‌هاست. باقی داستان‌ها عبارت‌اند از: راکی، آب و یخ، سوارکار نقاب‌دار، جفت شش، نقطهٔ خروج، خانهٔ بازی، چشم‌انداز پل، روزهای عادی فصل و جادوگر درخت سیب. محوریت داستان‌های کتاب دربارهٔ عشق به خانواده، روابط عاشقانه، دوستانه و جدایی بوده و فضای ملودرام آن طنینی دل‌نشین در ذهن خواننده ایجاد می‌کند.
قلم یکتا کوپان بسیار سلیس و صمیمی است و به‌دوراز هرگونه تکلفی، با ایجاد یک فضای گرم و دوستانه، روح خواننده را باشخصیت‌های داستان گره می‌زند. این نحوهٔ نگارش ساده و روان، نوشته‌های یکتا کوپان را با استقبال قابل‌توجه مخاطبین مواجه کرده اما سوای عامه‌پسند بودن، آثار او از چنان محتوا و نگارش پخته‌ای برخوردارند که تاکنون برندهٔ چند جایزهٔ ادبی نیز شده‌اند. در همین راستا مجموعهٔ طرز تهیهٔ تنهایی در آشپزخانهٔ عشق نیز موفق شده جایزهٔ ادبی سعید فائیک را از آن خود کند. هرکدام از قصه‌های این کتاب، به نحوی از مواجهٔ انسان با تنهایی و روش او برای سازگاری یا مقاومت در برابر آن سخن می‌گویند و تم اصلی کتاب نیز پرداختن به مسئلهٔ تنهایی در میانهٔ روابطی است که دچار آسیب شده‌اند