«بازخوانی خشونت‌پذیری زنان ایرانی» با تحلیل انسان‌شناختی رمان کلیدر اثر«محمود دولت‌آبادی» توسط «حسن فرهنگی» به رشته تحریر درآمده است. اگر در پی خلق آثار ادبی، پژوهشی صورت نگیرد و ریشه‌ها و علل به‌وجودآمدن آن‌ها ردیابی نشود، نمی‌توانیم با استفاده از پرده‌دری و روشنگری پنهان و آشکار در آثار ادبی، وضعیت جامعه را اصلاح کنیم. آثار ادبی، چه آن‌هایی که به شکل واقع‌گرایانه، پستی‌ها و پلشتی‌ها را نشان می‌دهند و چه آن‌هایی که به گونۀ سمبلیک اشاراتی بر دلایل انحطاط فرهنگ هر ملتی دارند، نور بر تاریکی می‌تابانند. از این طریق انسان می‌تواند قامت خود را تمام‌قد در آینۀ واژگان ببیند و کژتابی و ناراستی اندامش را چاره سازد؛ همینطور در جوامع غربی محققان بر بسیاری از آثار ادبی جستارهای متعدد و تحلیل‌های گوناگون می‌نویسند و بنای استواری را بر پایۀ شناختی که آن آثار به دست می‌دهند برمی‌افرازند و تمام سعی خود را معطوف به گذر از اشتباهات پیشینیان خود می‌کنند. در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم: «ضدقهرمانان بعد از معدوم‌شدن مأموران دولت در صدد خبریافتن هستند. محمود دولت‌آبادی چند قشر را به‌عنوان ضدقهرمان معرفی می‌کند. از طرفی خود دولت ردپای مأموران را می‌گیرد و به خانۀ کلمیشی می‌رسند. دولت در رمان کلیدر به‌عنوان ضدقهرمان یاد می‌شود و دولت‌آبادی سر ناسازگاری با دولت را دارد. از طرفی حاج‌پسند که پسرخالۀ گل‌محمد است در صدد یافتن مأموران دولت است و چون شب حادثه به چادر کلمیشی‌ها سر زده و پوتین‌های مأموران را دیده بیشتر از همه در جریان واقعه است.»