قصه‌های من و ننه آغا - جلد دوم

کتاب «قصه‌های من و ننه آغا – جلد دوم» نوشته مظفر سالاری، ادامه‌ای بر مجموعه داستان‌های شیرین، پندآموز و صمیمی درباره روزگار کودکی نویسنده و خاطراتش با مادربزرگ دوست‌داشتنی‌اش «ننه آغا» در شهر یزد است. در مجموع، «قصه‌های من و ننه آغا – جلد دوم» اثری خواندنی برای دوستداران ادبیات کودک و نوجوان، علاقه‌مندان به فرهنگ ایرانی و جویندگان آثار آموزنده و دلنشین خانوادگی است. این کتاب با تلفیق خاطره، واقعیت و خیال، پلی میان گذشته و حال، سنت و مدرنیته می‌سازد و لذت خواندن را به همه‌ی اعضای خانواده هدیه می‌کند.

درباره کتاب «قصه‌های من و ننه آغا – جلد دوم»

این مجموعه، با روایت‌هایی کوتاه و لطیف، تصویری صمیمی از سبک زندگی ساده مردم کوچه‌بازاری، آداب، رسوم و فرهنگ اصیل ایران، به‌ویژه یزد را برای خواننده به تصویر می‌کشد. هر فصل کتاب روایتی مستقل دارد و ماجراهای کودک بازیگوشی به نام امیر را در کنار مادربزرگی دانا به تصویر می‌کشد. داستان‌ها، غالباً مضمون آموزشی و اخلاقی دارند و با طنز و زبانی دلنشین نگاشته شده‌اند. سالاری با قلمی شیوا و توصیفات دقیق، فضای یزد قدیم، بازی‌ها و غذاهای محلی، روابط خانوادگی و معاشرت‌های صمیمانه را جان‌بخشیده است. این روایت‌ها حس نوستالژیک و تعلق به فرهنگ ایرانی را در مخاطب برمی‌انگیزد. مادربزرگ، نماد خرد و مهربانی است که نه‌تنها امیر، بلکه خوانندگان را با داستان‌ها و توصیه‌های زندگی خود راهنمایی می‌کند. تجربه‌های ساده و هرازگاهی طنزآمیز، پیام‌های تربیتی و انسانی را به راحت‌ترین شیوه منتقل می‌کند. زبان ساده و روایت جذاب داستان‌ها باعث می‌شود کودکان و نوجوانان با آن ارتباط برقرار کنند و بزرگسالان نیز خاطرات کودکی خود را بازیابی نمایند. همزمان لایه‌های عمیق‌تر کتاب برای مخاطب بزرگسال نیز آموزنده و پربار است.

خواندن کتاب «قصه‌های من و ننه آغا – جلد دوم» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

نوجوانان و کودکان از فضای صمیمی و داستان‌های کودکانه این اثر، پندهای اخلاقی غیرمستقیم و تجربه آشنایی با سبک زیست ساده و اصیل ایرانی لذت می‌برند. کتاب پلی میان نسل‌هاست؛ والدین می‌توانند آن را همراه با فرزندان خود بخوانند، به بازگویی خاطرات گذشته بپردازند و ارزش‌های انسانی و خانوادگی را به صورت غیرمستقیم منتقل کنند. افرادی که به دنبال داستان‌هایی آموزنده، جذاب و بومی با پس‌زمینه فرهنگی ایران (به‌ویژه یزد) هستند، این مجموعه را خواندنی خواهند یافت.

در بخشی از کتاب «قصه‌های من و ننه آغا – جلد دوم» می‌خوانیم

(بازی با توپ جورابی ذهنم را مشـغول کرده بود. با تویی دوچرخه توپی لاستیکی ساختم. توی صندوق و بقچه‌های لیاس را گشتم. هرچه جوراب کهنه وسوراخ بود، جمع کردم و یکی یکی روی توپ لاستیکی کشیدم. به اندازه یک نارگیل شد. لبه آخرین جوراب را دوختم. همان شد که می‌خواستم.)