کتاب «شبلی و آتش» اثر علیرضا قزوه است که نخستین بار در سال 1373 منتشر شد و بعدها با بازنگری برای علاقه‌مندان به شعر دوباره منتشر شده است. این کتاب دومین مجموعه شعر مستقل شاعر به شمار می‌رود و روایت حالات، سیر و سلوک شاعر را به زبان شعر بیان می‌کند. علیرضا قزوه شاعری متعهد است که شعرهایش همواره در خدمت آرمان‌های اصیل اسلام و انقلاب بوده‌اند و از مد روز شعر فاصله گرفته‌اند. «شبلی و آتش» شامل اشعاری با مضامین متنوعی مانند عشق، دلتنگی، یاد و خاطره شهدا، جنگ و موضوعات مشابه است که به شکل شاعرانه و بدون روزمرگی یا سیاست‌زدگی ارائه شده‌اند. در این کتاب، قزوه توانایی خود را در زبان فارسی و نحله‌های مختلف شعر (از جمله غزل، دوبیتی و دوبیتی سپید) به نمایش گذاشته است. کتاب با زبان و تعبیرات تازه، خواننده را از دنیای امروز دور کرده و به دنیای شاعرانه‌ای می‌برد که در آن امید و حسرت، غربت و هجرت، و سیر و سلوک معنوی به تصویر کشیده شده‌اند. کتاب «شبلی و آتش» برای علاقه‌مندان به شعر معاصر و کسانی که به دنبال شعرهای متعهد و سرشار از معنا هستند، پیشنهاد می‌شود. در مجموع، «شبلی و آتش» مجموعه‌ای است که توانایی شاعر را در خلق اشعاری با مضامین عمیق و زبان تازه به نمایش می‌گذارد و تجربه‌ای متفاوت از شعر معاصر فارسی ارائه می‌دهد.

درباره کتاب «شبلی و آتش»

در کتاب «شبلی و آتش» روایت‌های متعددی از سیر و سلوک شاعر وجود دارد که به شکل شاعرانه و نمادین بیان شده‌اند. این روایت‌ها شامل تجربیات معنوی و حالات درونی شاعر در مسیر رشد و تحول روحی است. شاعر در این کتاب از مراحل مختلف سیر و سلوک سخن می‌گوید که می‌توان آنها را در قالب این موضوعات خلاصه کرد: تزکیه و پالایش روح: شاعر به تجربه آتش محبت الهی اشاره می‌کند که در آن ناپاکی‌ها و کدورت‌های درونی می‌سوزند و روح به تدریج پاک می‌شود. این مرحله به نوعی گذر از ناخالصی‌ها و رسیدن به صفای باطن است. غربت و هجرت معنوی: در اشعار کتاب، حس غربت و هجرت دیده می‌شود که نمادی از دوری از دنیای مادی و حرکت به سوی حقیقت و کمال است. این غربت نوعی تنهایی معنوی است که در مسیر سیر و سلوک طبیعی است. امید و حسرت: شاعر در این مجموعه، تجربه همزمان امید به رسیدن به کمال و حسرت از نرسیدن یا موانع راه را بیان می‌کند که نشان‌دهنده کشمکش‌های درونی در مسیر معنوی است. تجربه درد و رنج: سیر و سلوک در این کتاب با درد و رنج همراه است که شاعر آن را به عنوان بخشی از مسیر رشد روحی می‌پذیرد و در قالب اشعاری سرشار از احساسات عمیق بازتاب می‌دهد. سفر درونی و تحول: شاعر روایت سفر درونی خود را به گونه‌ای بیان می‌کند که خواننده با او همراه شده و از دنیای امروز فاصله می‌گیرد و به دنیای شاعرانه و معنوی وارد می‌شود. در مجموع، «شبلی و آتش» تصویری شاعرانه و عمیق از سیر و سلوک معنوی ارائه می‌دهد که شامل تزکیه، غربت، امید، حسرت، درد و تحول درونی است و این مراحل را در قالب زبان و تصویرهای تازه و بدیع بیان می‌کند.

خواندن کتاب «شبلی و آتش» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

کتاب «شبلی و آتش» را به کسانی توصیه می‌کنیم که به شعر معاصر علاقه‌مند هستند و به دنبال تجربه‌ای شاعرانه با زبان و تعبیرات تازه می‌گردند. این کتاب برای خوانندگانی مناسب است که می‌خواهند از فضای روزمره و دنیای امروز فاصله بگیرند و به سیر و سلوک معنوی و حالات درونی شاعر وارد شوند. همچنین مخاطبانی که به شعرهای متعهد با مضامین عمیق مانند عشق، دلتنگی، یاد و خاطره شهدا و جنگ علاقه دارند، از خواندن این مجموعه بهره‌مند خواهند شد. به طور خلاصه، «شبلی و آتش» برای:  علاقه‌مندان به شعر معاصر و شعر متعهد، کسانی که به دنبال اشعاری با مضامین معنوی و سیر و سلوک درونی هستند، خوانندگانی که می‌خواهند با زبان و تصویرهای تازه در شعر فارسی آشنا شوند توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب «شبلی و آتش» می‌خوانیم

با توام، ای آینه، انگار گوش ندادی به سؤالم، در دل من پُر شده زنگار، آیا محکوم زوالم؟، رهسپرم با قدمی لنگ، همسفرم، همسفر سنگ، خسته و آشفته و دلتنگ، این من و این کولیِ حالم، باز کسی حنجره‌ام را، در شب اندوه، فشرده‌ست، باز به بن‌بست رسیده‌ست کوچه باریک خیالم، با همه آشفتگی، اما، باز امیدی‌ست در این دل، نایی من! حنجره‌ات سبز، نی بزن امشب که بنالم، می‌روم از کوچه غربت، در شب طوفانی هجرت، مقصد من شهر اجابت، نامه ببندید به بالم.