مسلما فروش یکی از قدیمی‌ترین حرفه‌ها به شمار می‌رود. از زمان‌های دیرین فروش به عنوان هسته مرکزی اقتصاد بشر شناخته شده است. مردم از همان ابتدای تعاملات انسانی به خرید و فروش کالا و خدمات روی آوردند.

در واقع، احتمالا برای اولین بار نوشتن به این خاطر اختراخ شد که فروش کالا و اموال را ثبت کند. سنگ نگاره‌ها نشان می‌دهند که قدیمی‌ترین نوشتار با خط میخی سومری و خط تصویری مصری بوده است؛ قدیمی‌ترین تاریخ به 2600 سال قبل از میلاد، یعنی اوایل عهد برنز برمی‌گردد.

هم خط میخی و هم خط تصویری عدد و تمثال‌هایی از احشام، پرندگان، حبوبات و اجناس قابل داد و ستد را شامل می‌شدند؛ این شکل غالب داد و ستد تا قبل از اختراع پول فلزی توسط فینیقی‌ها، 1500 سال قبل از میلاد مسیح، بوده است.

در یک کلام، می‌توان گفت فروش مهم است، و همیشه هم اهمیت داشته است. جدای از سرمایه، این مهمترین عنصر خلق و نگهداری ثروت محسوب می‌شود. تاریخ هم اهمیت دارد. به گفته قاضی بزرگ اولیور وندل هولمز جونیور، «یک صفحه از تاریخ به اندازه یک جلد کتاب منطق ارزش دارد» (شرکت اعتماد نیویورک وی. آیزنر، 256U.S.، 345، 349، 1921). به عبارت دیگر، واقعیت نظریه را مغلوب می‌سازد. آنچه اتفاق می‌افتد بیشتر از آنچه می‌توانست اتفاق بیافتد، اهمیت دارد.

در پایان، باید پذیرفت که تاریخ نظامی هم اهمیت دارد. اغلب، در طول تاریخ، تجارت و جنگ رابطه‌ای تنگاتنگ داشته‌اند. اما من اینجا نیستم تا رابطه بین پول و مبارزه یا داد و ستند و جنگ را بررسی کنم. بلکه، در این کتاب قصد دارم تاریخچه نظامی را (به دلیل جذابیت آن) کاوش کرده و درس‌های مربوط به دنیای فروش (به دلیل اهمیت آن) را استخراج نمایم.