سلسله جلسات اخلاق و معارف اسلامی - بحثی کوتاه پیرامون خطبه فدک

پس از رحلت رسول اکرم (ص) دو حادثه مهم و سرنوشت ساز روی داد که تمامی حوادث بعد از آن راتحت تاثیر قرار داد. این دو حادثه یکی تشکیل ثقیفه و غصب خلافت مسلمین و دیگری غصب فدک یعنی قطعه زمین اهدایی حضرت پیغمبر گرامی اسلام (ص) به دخترش زهرا (س) بود. پس از مدت بسیار کوتاهی از این دو رویداد و بعد از چند بار پیگیری برای بازپس گرفتن فدک و بی نتیجه بودن آن ، حضرت زهرا (س) در مسجد النبی (ص) در مدینه ظاهر شد و خطابه ای ایراد کرد که از آن پس به خطبه فدک معروف شد.این خطبه نه تنها مسایل فدک را به خوبی و حق اهل بیت در آن را به روشنی اثبات می کند بلکه مشتمل بر مضامین بلند در معارف اعتقادی است. اهمیت این خطبه تا بدانجاست که ائمه اطهار (ع) آن را نقل کرده اند و علمای دین بر حفظ و نگهداری آن تاکید داشته اند.علمای بزرگوار شیعه در طول تاریخ ؛ اسناد و مدارک این خطبه و شرح هایی از آن را تحریر و برای جامعه مسلمین به یادگار نهاده اند تا جایی که غیر از ده ها کتاب به زبان عربی و فارسی ، ترجمه هایی از این خطبه به زبان های اردو ، ترکی و فرانسوی نیز صورت گرفته است. مؤسسه پژوهشی فرهنگی مصابیح الهدی همزمان با ایام شهادت حضرت فاطمه زهراء(سلام الله علیها) اقدام به انتشار کتاب «شرحی کوتاه پیرامون خطبه فدک» نمود. این کتاب، بازنویسی 17 جلسه از مباحث اخلاق و معارف اسلامی حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی است که در ایام فاطمیه سال 1374 بیان شده است. معظّم له در این سلسله جلسات شرحی کوتاه و گویا از خطبه حضرت زهرا(سلام الله علیها) ارائه کرده و ابعاد ناگفتهای از «خطبه فدک» را برای محبّان اهل بیت(علیهم السلام) بیان فرمودند. در بخشی از این کتاب می خوانیم: «همه این مباحث مقدمهای است برای نیل انسان به هدف از خلقت، یعنی آدم شدن. مکتب آدم ساز، تنها مکتب اهلبیت است و غیر از راه آنان راهی نیست؛ وگرنه چند متر زمین و حتّی خلافت هم فی نفسه برای آنان پوچ است. اصلاً ساحت مقدّس آنان بریء و منزّه است از اینکه به فکر این چیزها باشند؛ امّا مسأله چیز دیگری بود؛ اگر خلافت غصب نمی شد و اسلام در مسیر صحیح خود که خدا تعیین کرده بود پیش میرفت، بشریت در رسیدن به هدف خلقت موفق میشد. امّا با این انحرافات، راه بشر به سوی خدا گرفته شد زیرا بدون علی و آلعلی(ع) کسی به خدا نمی رسد؛ و این حقیقت را حضرت زهرا(س) میدانست که چنین از حق و حقیقت دفاع کرد و حقایق را برای ثبت در تاریخ در این خطبه بیان فرمود».