اف‍س‍ان‍ه‌ ت‍ح‍ری‍ف‌ ق‍رآن‌ کتاب پیرامون مسالۀ عدم تحریف قرآن نوشته شده است. مؤلف در این کتاب موضوع فوق را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار داده و هر گونه موردی که بتوان از آن برای عدم تحریف قرآن استفاده کرد، ذکر نموده است. و در حقیقت هدف از تألیف این کتاب دو نکتۀ اساسی می‌باشد، یکی اصل مسالۀ عدم تحریف، که در این زمینه با ارائه دلیل‌های مختلف آن را اثبات نموده، دیگری پیرامون اتهامی است که برخی از اهل سنت به شیعه وارد نموده که شیعه قائل به تحریف قرآن می‌باشد و به برخی از روایات موجود در کتب روایی استناد نموده‌اند که آن را بررسی و اثبات می‌نماید که شیعه قائل به تحریف نمی‌باشد و شیعه را از این اتهام مبرا می‌کند. وی مطالب کتاب را بدین‌گونه بیان کرده که ابتدا واژۀ تحریف را از نظر لغت و اصطلاح معنا کرده، آنگاه ادلۀ عدم تحریف قرآن را از آیات قرآن و روایات بررسی می‌کند. سپس تحریف را در نزد شیعه و اهل سنت همراه با ذکر روایاتی از کتاب‌های اهل سنت بیان کرده و نتیجه‌گیری می‌کند که برخی از روایات مذکور در صحاح شش‌گانه اهل سنت و غیره، بر تحریف قرآن دلالت می‌کند. آنگاه با ذکر تعدادی از روایات موجود در کتاب‌های روایی شیعه که ظاهر آنها دلالت بر تحریف قرآن می‌کند، آنها را نقد کرده و نتیجه می‌گیرد که از این روایات مسالۀ تحریف استفاده نمی‌شود. در بخشی دیگر از کتاب، کتاب معروف فصل الخطاب تألیف حاجی نوری را مورد بررسی و با ذکر ادلۀ ایشان مبنی بر وقوع تحریف در قرآن، آن ادله را جواب می‌دهد. در قسمت پایانی کتاب نظرات دانشمندان و علماء شیعه دربارۀ عدم تحریف قرآن ذکر شده است.