امیر کبیر

کتاب امیرکبیر اثر عباس اقبال آشتیانی یک سرگذشتنامه تاریخی است که به زندگی میرزا محمدتقی خان فراهانی معروف به امیرکبیر می‌پردازد. امیرکبیر یکی از چهره‌های مهم و تأثیرگذار در تاریخ ایران است که از سطوح پایین جامعه به صدراعظمی دربار قاجار رسید. او در دوران صدارتش، با انجام کارهایی مانند تاسیس مدرسه دارالفنون و مبارزه با فتنه بابیت و بهاییگری، تلاش کرد تا ایران را از ویرانی نجات دهد. کتاب به زندگی امیرکبیر از ابتدا تا انتهای زندگی او می‌پردازد و حوادث عصر قاجاریه را از زمان محمدشاه تا پایان زندگی امیرکبیر روایت می‌کند. یکی از مهم‌ترین اقدامات امیرکبیر، تاسیس مدرسه دارالفنون بود که به مدرنیزاسیون ایران کمک کرد. امیرکبیر در مبارزه با جنبش بابیت و بهاییگری نقش مهمی داشت. او به دلیل بدخواهی دشمنانش، از جمله میرزا آقاسی، از مقام خود عزل شد و در نهایت به دستور ناصرالدین شاه در حمام فین کاشان کشته شد. نثر کتاب قدیمی و کمی سخت‌خوان است، اما برای کسانی که به تاریخ ایران علاقه دارند، بسیار مفید است. آشتیانی از منابع تاریخی مانند نوادرالامیر و نامه‌های امیرکبیر استفاده کرده است که این کتاب را برای خوانندگان جذاب‌تر می‌کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ ایران، به خصوص دوره قاجاریه، و کسانی که به زندگینامه امیرکبیر علاقه دارند، بسیار مناسب است. همچنین، برای دانشجویان تاریخ و کسانی که می‌خواهند با سبک نثر قدیمی آشنا شوند، مفید خواهد بود.

درباره کتاب امیرکبیر

کتاب امیرکبیر به زندگی میرزا محمدتقی خان فراهانی معروف به امیرکبیر می‌پردازد. این کتاب از دوازده فصل تشکیل شده است و به ترتیب زمانی، از آغاز زندگی تا پایان عمر امیرکبیر را روایت می‌کند. در این اثر، آشتیانی به بررسی وقایع مهمی در زندگی امیرکبیر می‌پردازد. زندگی اولیه و شاگردی: امیرکبیر دوران کودکی و جوانی خود را به عنوان شاگرد در خانواده قائم مقام فراهانی گذراند و در این دوره به فراگیری علوم و فنون پرداخت. صدارت و اصلاحات: امیرکبیر به عنوان صدراعظم ناصرالدین شاه، اصلاحات زیادی انجام داد. از جمله این اصلاحات می‌توان به تاسیس مدرسه دارالفنون اشاره کرد که به مدرنیزاسیون ایران کمک کرد. سیاست خارجی و داخلی: امیرکبیر در دوران صدارتش، سیاست خارجی و داخلی ایران را سامان داد و با کشورهای مختلف روابط دیپلماتیک برقرار کرد. مبارزه با جنبش‌های مذهبی: او در مبارزه با جنبش بابیت و بهاییگری نقش مهمی داشت و تلاش کرد تا ثبات سیاسی را در ایران حفظ کند. عزل و شهادت: در نهایت، امیرکبیر به دلیل توطئه‌های سیاسی و بدخواهی دشمنانش از جمله میرزا آقاسی، از مقام خود عزل شد و به دستور ناصرالدین شاه در حمام فین کاشان کشته شد. این کتاب با پیوست‌های مهم و جذابی همراه است که به فهم زندگی امیرکبیر و شرایط اجتماعی و سیاسی آن دوره کمک می‌کند.

خواندن کتاب امیرکبیر را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

علاقه‌مندان به تاریخ ایران: این کتاب برای کسانی که به تاریخ ایران، به خصوص دوره قاجار، علاقه دارند، بسیار مناسب است. با خواندن این کتاب، می‌توانند به عمق رویدادهای تاریخی آن دوره پی ببرند. دانشجویان رشته‌های تاریخ و علوم سیاسی: این اثر به عنوان یک منبع معتبر تاریخی، برای دانشجویان رشته‌های تاریخ و علوم سیاسی مفید است. آنها می‌توانند از آن برای درک بهتر از تاریخ ایران استفاده کنند. علاقه‌مندان به زندگینامه تاریخی: برای کسانی که به زندگینامه تاریخی و سرگذشت مردان بزرگ علاقه دارند، این کتاب یک انتخاب عالی است. امیرکبیر به عنوان یک چهره تأثیرگذار در تاریخ ایران، الگویی از شجاعت و اصلاح‌طلبی است. کسانی که به ادبیات تاریخی علاقه دارند: نویسنده با نثری روان و دقیق، وقایع و شخصیت‌های تاریخی را به شکلی جذاب و گیرا به تصویر کشیده است. بنابراین، برای علاقمندان به ادبیات تاریخی نیز مناسب است. افراد بالای 18 سال: محتوای کتاب ممکن است برای مخاطبان جوانتر چالش‌برانگیز باشد، اما برای افراد بالای 18 سال که علاقمند به مسائل تاریخی و تحلیل‌های اجتماعی هستند، تجربهای ارزشمند خواهد بود.

در بخشی از کتاب امیرکبیر می‌خوانیم

محمدخان امیرنظام زنگنه پسر حاجی علی‌خان و از فرزندزادگان شیخ‌علی‌خان زنگنه وزیر شاه سلیمان صفوی است. محمدخان در ایام نیابت سلطنت عباس‌میرزا از کرمانشاه به تبریز آمد و در سلک ملازمان او داخل شد و چون مردی کافی و دانا بود روز به روز در خدمت ولیعهد ترقی کرد و مورد ستایش و توجه او قرار گرفت تا آن‌جا که عباس‌میرزا او را به امارت نظام کل عساکر آذربایجان برگزید و امیرنظام در دوره دوم جنگ‌های ایران و روس در خدمت ولیعهد مصدر خدمات مهم گردید و به شرحی که دیدیم در مأموریت به پطرزبورگ (از شوال 1244 تا رمضان 1245) به معیت خسرو میرزا و سفر به ایروان (رجب 1253) به همراهی ناصرالدین میرزا ریاست واقعی نمایندگان ایران با او بود و از هر دو مأموریت که در اولی امیرکبیر به سمت مستوفی نظام و در دومی با مقام وزارت نظام التزام خدمت او را داشت با توفیق و نیکنامی به ایران برگشت و قدر و عزتش افزون گردید. یک سال بعد از آن‌که محمدخان امیرنظام از سفر پطرزبورگ برگشته بود چون عباس‌ میرزا نایب‌السلطنه از طرف فتحعلی‌شاه مأمور نظم ولایات شرقی ایران و سرکوبی طاغیان آن حدود شد اداره امور آذربایجان یکسره در کف کفایت امیرنظام قرار گرفت و در تمام مدتی که نایب‌السلطنه در آن حدود بود (از سال 1246 تا 1249) محمدخان امیرنظام آذربایجان را به خوبی اداره می‌کرد و پیوسته اسلحه و سپاه از این ایالت به مشرق ایران به خدمت ولیعهد می‌فرستاد و از او و از وزیرش میرزاابوالقاسم قائم‌ مقام دستور می‌گرفت و اوضاع حوزه محوله به خود را مرتباً به اطلاع ایشان می‌رساند و اگرچه اسم حکومت آذربایجان و نیابت از عباس‌ میرزا با فریدون‌ میرزا پسر پنجم او بود لیکن زمام واقعی کارها را امیرنظام در دست داشت و عباس‌میرزا در این باب او را مختار مطلق ساخته بود.