شهر و انسان متشکل از مقالات فوق العاده لئو اشتراوس در مورد سیاست های ارسطو، جمهوری افلاطون و جنگهای پلوپونزی توسیدید است. مقاله ها با هم، تلاشی درخشان برای استفاده از فلسفه سیاسی کلاسیک به عنوان ابزاری برای رهایی از فلسفه سیاسی مدرن است. مقالات این مجموعه براساس آشنایی طولانی نویسنده با آثار کلاسیک است، اما مقاله ارسطو به ویژه به عنوان یکی از معدود نوشته های اشتراوس درباره فیلسوفی که تا حد زیادی برداشت استراوس از باستان را شکل داده است، بسیار مهم است. مقاله درباره افلاطون، بحثی کامل درباره فلسفه سیاسی افلاطون است، دامنه وسیعی که در اجرای آن فشرده است. اشتراوس هنگام بحث درمورد توسدید، نه تنها مورخ را به عنوان یک متفکر اخلاقی با رده بالا می داند، بلکه کار او را کاری فلسفی می پندارد. لئو اشتراوس (1899-1973) در آلمان متولد و تحصیل کرد و در سال 1921 دکترای خود را از دانشگاه هامبورگ دریافت کرد. وی در سال 1938 به ایالات متحده آمد و به مدت یک دهه در مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی به تدریس علوم سیاسی و فلسفه پرداخت. وی در سال 1949 به عنوان استاد فلسفه سیاسی به هیئت علمی دانشگاه شیکاگو پیوست. از جمله بسیاری از کتابهای وی می توان به "فلسفه سیاسی هابز" اشاره کرد. حق طبیعی و تاریخ ؛ و اندیشه هایی درباره ماکیاولی، نیز از کتاب های مهم او هستند.