آوار سرنوشت «آوار سرنوشت» عنوان مجموعه‌ای از داستان‌های برگزیده جایزه ادبی اُ. هنری است که با ترجمه علی فامیان منتشر شده است. مجموعه یازده داستان کوتاه این کتاب از میان داستان‌های نوشته شده به زبان انگلیسی در آمریکای شمالی طی سال 2011 انتخاب شده است که پس از تأیید داوران این جایزه ادبی در این کتاب منتشر شده است. این داستان‌ها هر یک به دلیل نوع نگاه ویژه خود به مسائل انسانی به ویژه زندگی انسان در بستر اجتماع نوین پیرامونش و نوع مواجهه او با هم‌نوعان و از میان صدها داستان نوشته شده در سراسر جهان انتخاب و از سوی داوران این جایزه پس از معرفی برترین داستان در قالب کتابی منتشر می‌شود. «آوار سرنوشت» در این میان داستان‌هایی را روایت می‌کند که در دهه نخست پس از قرن بیست و یکم نوشته شده است. نویسندگان این مجموعه پس از طی شدن تجربه زیستی یک دهه در قرن تازه و مواجهه با سیر تحولات موجود در جامعه انسانی در این دهه، توسعه ارتباطات، تغییر مفاهیم انسانی، تغییر سبک زندگی و نیز خلق افق‌های تازه برای ادامه راه حیات بشر در زمین؛ آثاری را خلق کرده‌اند که به نوعی روایت کننده زیست انسان در بستر چنین تحولاتی و نیز آرزوها و بیم‌هایش برای رجعت به ساختار زیستی پیش از آن است. در میان داستان‌های این مجموعه مسئله مواجه انسان با زیست بوم خود بیش از هر پدیده دیگری به چشم می‌خورد. در داستان نخست از این کتاب با عنوان «آوار سرنوشت» نویسنده بر همین مبنا و با تکیه بر توانایی خود در خلق تعلیق داستانی، روایت مستند تاریخ و البته پرهیجان از مواجهه گروهی از کوهنوردان با بهمن در در سوئیس را عنوان کرده که از حیث شرح روایت بسیار جذاب و پرکشش است. داستان «آمریکایی رو به زوال» از این مجموعه نیز کمابیش چنین وضعیتی دارد. داستان درباره یک گروه فیلم‌برداری است که سعی دارند از گروهی از بومیان به منظور ساخت یک اثر با تکیه بر مستندات جغرافیایی بهره ببرند. نوع مواجهه این بومیان با تکنولوژی و نیز توصیف آنها از طبیعت محل زندگی آنها را می‌توان از زیباترین بخش‌های داستانی این کتاب به شمار آورد. داستان‌های این کتاب از حیث زبانی نیز نماینده خوبی برای ادبیات زمانه خود هستند. دور شدن از توصیفات بسیار مطول و نیز کوتاه‌نویسِی‌های رایج در قالب‌های نوظهور داستانی، به متن‌های این اثر شخصیت یک داستان کلاسیک پر تعلیق قرن بیستمی را داده که البته دغدغه زمینه‌ای آن برای یک قرن پس از آن است. از سوی دیگر استفاده کمابیش یکسان از ساختار زبان انگلیسی برای خلق داستان‌های این کتاب که هر یک از نویسندگانش متعلق به بخشی از زیست بوم کره زمین به شمار می‌روند به خوبی توانایی‌ها و ضعف‌های این زبان در روایت از مردمانی که به آنها تعلق دارد را نشان داده و میزان نیاز این زبان به خلق واژه‌ها و عبارات توصیفی تازه را به تصویر می‌کشد.