زندگینامه تحلیلی فردوسی فصل اول کتاب با عنوان «بررسی نوشته‌ها» به منابع و مطالعات انجام شده اختصاص دارد. دکتر علیرضا شاپور شهبازی باستان‌شناس و پژوهشگر سابق دانشگاه اورگن شرقی بوده که این کتاب را چندین سال پیش نوشته است. دکتر شهبازی با مرگ نابهنگام در سال 1385 مهلتی نیافت تا ترجمه فارسی این کتاب را ببیند. فصل دوم پیشینه و پیشروان و فصل سوم دوران شکل‌گیری نام گرفته است. تربیت و شخصیت، دین فردوسی و اوایل زندگی از زیرمجموعه‌های موضوعی این فصل هستند. فصل چهارم کتاب تاریخ نگار ایران باستان است و فصل پنجم با عنوان دوران شکوفایی به مسائلی چون فردوسی و سلطان محمود، هجونامه سلطان محمود، مرگ و خاکسپاری و ... اختصاص یافته است. فصل ششم و پایانی کتاب یادگاری جاویدان نام دارد و عناوین آن عبارت‌اند از شاهنامه، آرمان فردوسی و ویژگی‌های شاهنامه. در ادامه هم کتابنامه فارسی، کتابنامه لاتین و نمایه کتاب آمده است. شهبازی در مقدمه کتاب آورده است: هدف از این پژوهش ارائه گزارشی منسجم، متکی بر جزئیات و مستند از زندگی، افکار و دستاوردهای فردوسی است. منبع اصلی من شاهنامه چاپ مسکو بوده است. هر جا که شاهنامه خالقی مطلق در دسترس بوده از آن نیز نقل قول شده است، زیرا همان‌گونه که مول و نولدکه تاکید کرده‌اند، فقط به اظهارات خود فردوسی باید اعتماد کرد. ولی چون فردوسی وفادارانه به منابع مکتوب پایبند بوده است، برای شرح زندگی و افکار شاعر، تنها شاهنامه نمی‌تواند منبع و مرجع باشد.