از دل گریخته ها

کتاب "از دل گریخته‌ها" نوشته مسعود بهنود یک اثر ادبی جذاب و تاریخی است که از نه داستان مختلف تشکیل شده و به عمق ماجراهای حرم شاهی، شخصیت ملیجک و زنان این حرم در دوران ناصرالدین شاه می‌پردازد. این اثر با استفاده از تخیل و خلاقیت نویسنده، به شکلی حیرت‌انگیز و دلنشین، خواننده را به سفری در زمان به درون سرسراها و اندرونی آن روزگار می‌برد.

درباره کتاب از دل گریخته‌ها

در این داستان‌ها که هر کدام دنیای خاص خود را دارند، خواننده با موقعیت‌ها، وضعیت‌ها و شخصیت‌های جذابی آشنا می‌شود که هر کدام داستانی برای گفتن دارند. نویسنده، بهنود، که به عنوان یک روزنامه‌نگار معتبر در دوران‌های مختلف مشغول به کار بوده، نشان می‌دهد که چگونه می‌توان روایت‌هایی زنده و گیرا را از تاریخ استخراج کرد. او نه تنها در دوران پهلوی سردبیر یکی از روزنامه‌های سراسری مهم کشور بوده، بلکه در دوره جمهوری اسلامی نیز توانسته است با قلم خود در مجلات تاثیرگذاری نظیر تهران مصور و آدینه تأثیرگذار باشد. به خصوص داستان ملیجک از این مجموعه، به دلیل جذابیت و عواطف درون آن، به یکی از مورد توجه‌ترین آثار این کتاب تبدیل شده است و به عموم خوانندگان توصیه می‌شود تا تجربه‌ای لذت‌بخش و آموزنده از جوانب مختلف تاریخ و فرهنگ ایرانی داشته باشند.

خواندن کتاب از دل گریخته‌ها را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب به تمام کسانی که به ادبیات تاریخی، قصه‌گویی و کاوش در زندگی‌های متفاوت، به ویژه در بستر فرهنگی و اجتماعی ایران علاقه‌مندند، پیشنهاد می‌شود. با مطالعه این کتاب، همچون گذر از دروازه‌ای به دنیای رنگارنگ و پر رمز و راز حرم ناصرالدین شاه، خواننده نه تنها سرگرم می‌شود بلکه به عمق احساسات و چالش‌های انسانی آن دوران نیز پی می‌برد. 

در بخشی از کتاب از دل گریخته‌ها می‌خوانیم:

از دل گریخته‌ها، در حقیقت از دلی نگریخته‌اند، همچنانند که همه آدم‌ها و همه وقایع که فراموش می‌شوند. روزگارانی در دل‌ها بوده‌اند، اما با گذر زمان از یاد رفته‌اند. آیا اگر دوباره به یادها آورده شوند، در دلها جامی گیرند؟ این وسوسه‌ای است که آدمی را وا می‌دارد تا از گنج صندوقخانه یاد بیرونشان آورد و بر صفحه سفید بسپارد، شاید دوباره در دلها جایی بگیرند. از دل گریخته‌ها، قصه نیستند که ساخته تخیلی باشند. شاید گوشه‌هایی از چهل تکه وجودشان در تاریخ اثری گذاشته باشد اما تاریخ هم نیستند. از دل گریخته‌ها، گاه به روزگار خود سری و سامانی داشته‌اند، چندان که رفته‌اند تا در میان هزاران و هزاران هزار خاطره مدفون شوند، اینک بادی دوباره از آنها می‌شود.