هرکسی ناچار است مرگ محتمل والدین، دوستان و حتی خودش را انتظار داشته باشد. اجبار در توضیح دادن مرگ برای بچه ها نوعی چالش برای بزرگسالان است، چرا که ناچارند مسئله ای را مطرح کنند که پیش از آن هرگز اجباری برای آن نداشته اند. نویسنده به خانواده ها و متخصصین توصیه می کند که با فرد در حال مرگ صریح صحبت کنند، نه این که به طور دو جانبه تظاهر کنند که مرگ اتفاق نخواهد افتاد. تظاهر دو جانبه به نتیجه ی نامطلوبی از مرگ فرد منجر خواهد شد؛ از جمله، مرگی دردناک یا سخت برای فرد بیمار که در بعضی موارد همراه با نوعی کشمکش احساسی یا فیزیکی خواهد بود. افرادی که قادرند آزادانه و بی پرده در مورد مرگشان صحبت کنند، احتمالاً مرگی آرام و صلح آمیز خواهند داشت. همچنین ناتوانی فرد داغداری که نمی تواند در مورد مرگ صحبت کند و ناباوری او در خصوص فقدان یک فرد باعث می شود که نتواند به روش مناسبی عزاداری کند.