آمیخته به بوی ادویه ها مجموعه ای است از داستان های کوتاه به قلم مریم منوچهری که همگی در فضایی امروزی و با لحن روایی روان و شیرین اتفاق می افتند. داستان های کتاب آمیخته به بوی ادویه ها با فرهنگ و حال و هوای مردم جنوب ایران عجین شده و قسمت هایی از کتاب که با لهجه ی این مردم خونگرم به نگارش درآمده، به مخاطب در فضاسازی بهتر داستان کمک می کند.

هر کدام از داستان های کتاب آمیخته به بوی ادویه ها به نحوی به جنوب مرتبط هستند و با وجود اینکه فضای حاکم بر غالب قصه ها، غمناک و تامل برانگیز است، اما توصیفات مریم منوچهری از طعم و مزه ی غذاهای جنوب، کوچه ها و کافه های آن، سبب شده تا خاطره بازی های کتاب زیبا جلوه کند و حس خوبی را برای مخاطب به همراه داشته باشد. تکه های پنهان قصه ها، در عین سادگی روایت، خواننده را شگفت زده می کنند و شخصیت های کتاب آمیخته به بوی ادویه ها، همگی در عین سادگی و صمیمیت، باصلابت و توفنده اند.

آمیخته به بوی ادویه ها به قلم مریم منوچهری منهای داستانی به همین نام از هفت داستان دیگر تشکیل شده که عبارت اند: دقیقه ی هشتاد و یک، ننه مملکت، این شط کوسه دارد، کافه ی حاج رییس، لنج ابوفواد، یک روز تابستانی عبد مرد و چهار ثانیه به پایان. داستانی که عنوان کتاب از آن برگرفته شده، قصه ای است از دوری دو عاشق، یکی اهل ایران و دیگری اهل قاهره که نمی توانند از وطن هایشان جدا شوند و ناچار، عشقشان محکوم به فاصله است.