یکی از مهم ترین اتفاقات سیاسی در کشور، جنبش (نهضت ملی) و کوشش برای ملی کردن صنعت نفت به رهبری دکتر محمد مصدق بود. کامروز پیروز در این اثر که نتیجه تحقیقات وی در ایران و جستجو در باب تغییرات و تحولات در جامعه ی ایران است، به بیان تاریخچه پیدایش نفت از زمان واگذاری امتیاز نفت به دارسی تا قرارداد 1312 و موضوع ملی شدن نفت در ایران تا کودتای 28 مرداد 1332 پرداخته است و گذشته پرتحول و پرآشوب کشور را ارزیابی کرده است.

بخشی از کتاب مصدق و نهضت ملی شدن نفت در ایران:
رضاشاه از نفوذ و قدرت روحانیون در سیاست، نظام آموزشی و جامعه ایران به شدت متنفر بود و دست به مجموعه ای از اقدامات اساسی زد که جامعه ایران را از چنگ نفوذ روحانیون نجات داده، به سوی تمدن اروپایی سوق دهد. او قانونی را از تصویب گذراند که طبق آن پوشیدن چادر برای زنان ممنوع شد و اطاعت از این قانون را در کشور سنتی و مذهبی خود اجباری کرد. رضا شاه نظام اروپایی تعلیم و تربیت و آموزش را در مدارس ابتدایی تا متوسطه اجرا کرد و در سال 1307 برابر با 1928 مقرر نمود که هر سال صد نفر دانشجو به خرج دولت برای تحصیل به کشورهای اروپایی اعزام شوند، و در سال 1314 برابر با 1935 نیز دانشگاه تهران را تاسیس کرد. به عقیده بسیاری از ناظران، این اقدام مهم ترین تاثیر را در نشر و نفوذ فرهنگ اروپایی در جامعه ایران داشت. رضاشاه برای مبارزه با نفوذ مذهب در نظام قضایی کشور، علی اکبر خان داور، وزیر دادگستری خود را که فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه ژنو بود، مامور کرد که حقوق کیفری و جزایی کشور را بر مبنای نظام قضایی اروپا تنظیم و دادگستری مستقل اروپایی را پایه ریزی کند.

همچنین برای توسعه اقتصادی مملکت یک برنامه جامع صنعتی شدن را به اجرا درآورد و براساس آن با افزایش تعرفه های گمرکی از واردات بی رویه جلوگیری کرد. همچنین، با دادن وام هایی با بهره کم، صاحبان صنایع را به گسترش صنایع خود تشویق و در عین حال اقدام به ایجاد انحصارات دولتی کرد. یکی از مهم ترین اقدامات او در زمینه توسعه اقتصادی کشور، ساختن جاده و راه آهن بود. تا سال 1320 برابر با  1941 مملکت صاحب بیش از حدود 14000 کیلومتر شاهراه نسبتا مرغوب بود. بحث برانگیزترین کار او در این زمینه که با همت و سخت کوشی بسیار انجام گرفت، ساختن راه آهن سراسری ایران بود که بندر شاهپور در کرانه خلیج فارس را به بندر شاه در دریای خزر متصل می کرد.