در نیمۀ اول همین قرن تعداد انگشت شماری از نمایشنامه های ویلیام شکسپیر به فارسی ترجمه شده بود ولی این آزمایش مختصر و پراکنده نمی توانست حق مطلب را در مورد شکسپیر، این نمایشنامه نویس کم نظیر انگلیسی، ادا کند و ارزش و مقام والای او را بنمایاند.

طی سی و چند سال پیش از انقلاب اسلامی ایران این جانب، ضمن تدریس زبان و ادبیات انگلیسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، مصمم شدم که کلیه نمایشنامه های شکسپیر را به فارسی برگردانم تا روزی یک جا منتشر شود. انجام این مهم بیش از یک ربع قرن وقت گرفت. در آن روزها بنگاه ترجمه و نشر کتاب علاقه مند شد که این نمایشنامه ها را تک تک و به تدریج انتشار دهد؛ و شش نمایشنامه از این نمایشنامه ها را به چاپ رساند. نشر این آثار ادامه یافت تا این که در سال 1369 انتشارات سروش به استقبال نشر مجموعه نمایشنامه های شکسپیر آمد و مقدمات این کار بزرگ فراهم شد.
کل نمایشنامه های شکسپیر 36 نمایشنامه می باشد، شامل 12 تراژدی، 15 کمدی، و 9 نمایشنامه تاریخی. این جانب کلیه تراژدی ها و کمدی ها را ترجمه کرده بودم ولی در مورد نمایشنامه های تاریخی شکسپیر، چون صرف مربوط به سلطنت شاهان انگلیس و شرح وقایع محلی زمان آن هاست و احتمالا چندان مورد توجه خواننده ایرانی نخواهد بود، اقدامی نکردم.
به هر صورت، آثاری که انتشارات سروش اقدام به چاپ آن کرده شامل 27 نمایشنامه، یعنی کلیه تراژدی ها و کمدی های شکسپیر است و چون چاپ 27 شد که آثار در دو جلد انتشار یابد: جلد اول شامل 13 نمایشنامه و جلد دوم 14 نمایشنامه به ترتیب سال های تحریر اصل آثار.