رمان ستّارخان یکی از بزرگ‌ترین آثار هنری عباس پناهی ماکوئی می باشد که درباره انقلاب مشروطیت ایران آگاهی‌های گرانبهایی را به دست می‌دهد. درباره رهبری توانای این جنبش، درباره سازمان رزمی و سرانجام درباره ستّارخان و همرزمان‌اش راستی‌هایی را بیان می‌کند. پناهی در این رمان از جنبش‌های آزادی بخش ملّی، زندگی قشرها و طبقه‌های گوناگون ایرانیان، به ویژه آذربایجان و تبریزیان، و تاریخچه پیکارهای سیاسی و نظامی مردم سخن می گوید و چهره‌های وابسته به ملیّت‌های گوناگون ایران (فارس و آذربایجانی و کرد و ارمنی) و نقش آن‌ها در روند جنبش مردمیِ مشروطه و نیز فعالیّت‌های نمایندگان دولت‌های امپریالیستی مقیم ایران را در آن زمان به خوبی نشان می‌دهد. در این رمان از ناجور بودن محیط اجتماعی ایران ضمن اوج‌گیری پیکارهای انقلابی به ویژه در زمان قیام تبریز زیر رهبری ستّارخان در بلوای تبریز، صحنه‌های به یادماندنی و حکایات شیرین و در عین‌حال دلگزایی به تصویر کشیده شده است.