نهج البلاغه

سید محمدمهدی جعفری برای تعبیر از این کتاب از عبارت «نخستین ترجمه دقیق نهج‌البلاغه» استفاده کرده‌است. وی همچنین تسلط کامل شهیدی به دستور زبان‌های فارسی و عربی و اجتهادش در فقه را باعث تمایز این ترجمه با ترجمه‌های دیگر می‌داند. جلیل تجلیل نثر روان، موزون، کوتاه و آراسته به سجع را از ویژگی‌های این کتاب شمرده‌است.^] مهدی محقق نیز این کتاب را از با ارزش‌ترین کتاب‌های شهیدی مطرح کرده‌است.

در مراسم بررسی این کتاب که در سال 1387 برگزار شد، علی‌اصغر محمدخانی، علی موسوی گرمارودی و مهدی محبتی به شیوایی بیان نویسنده و رعایت آرایه‌های ادبی فارسی در این کتاب اشاره کردند و نحوه نگارش وی را به کتاب‌های سعدی تشبیه کردند.