یوجین‌اونیل نمایش‌نامه‌نویسِ شهیر آمریکایی، پدر معنوی ادبیات نمایشیِ شاخصِ آمریکا و همچنان از برجسته‌ترین نمایش‌نامه‌نویسان جهان به شمار می‌رود. او در اکتبر سال 1888 در نیویورک پای به عرصۀ حیات نهاد و زندگی پر فراز و نشیب و پر ماجرایی را پشت سر گذاشت.
نخستین نمایشنامه‌ای که نوشت، فراسوی افق بود که در سال 1920 جایزه پولیتزر را نصیب‌اش کرد. اونیل در سال 1936 موفق به دریافت جایزۀ نوبل ادبی شد. او پیش از هر نمایش‌نامه‌نویس دیگر آمریکایی واقع‌گرایی نمایشیِ را که آنتوان چخوف، هنریک ایبسن و آگوست استریندبرگ پیشگامانش بودند، به حوزۀ ادبیاتِ نمایشیِ آمریکا وارد کرد. همه فرزندان خداوند بال دارند، فریادی است بر علیه نژادپرستی و تبعیض نژادی.
اما آیا تنها سفیدپوستان هستند که حقوق سیاهان را نادیده گرفته و درباره آنان با اکتفا به رنگ پوستشان قضاوت می‌کنند؟ در این نمایشنامه یوجین اونیل با مهارت بسیار به انتقاد از نژادپرستی پرداخته و انتـقاد او تنها به سرکوب سیاهان از جانـب سفیدپوستان محدود نمی‌شود بلکه اونیل به کلی مخالف دسته‌بندی انسان‌ها بر اساس رنگ پوست، نژاد، جنسیت، مذهب، طبقه اجتماعی و ... بوده و به یکی بودن انسان‌ها در برابر روح هستی اعتقاد دارد. از دیدگاه اونیل کسانی که به ظواهر اکتفا کرده و به روح موجود در بطن هستی توجه نمی‌کنند دل‌هایشان مانند آبگیری است که آهویی آن را لگدمال کرده است.