سباستین - سفرنامه و عکس های کوبا

کتاب "سباستین"، تألیف منصور ضابطیان، به عنوان یک سفرنامه غنی و جذاب شناخته می‌شود که داستان سفر بیست‌روزه نویسنده به کشور رنگارنگ و شگفت‌انگیز کوبا را در سال 1395 به تصویر می‌کشد. این اثر دلنشین با نثر صمیمی و روان نویسنده، شما را به سه شهر مهم این کشور، به نام‌های هاوانا، ترینیداد و وینالس، می‌برد و به شما اجازه می‌دهد تا با فرهنگ غنی، سبک زندگی و روحیه مردمان این سرزمین کمونیستی آشنا شوید. نویسنده به واسطه سفر به این شهرهای بزرگ و کوچک، تجربیات عمیق و فراموش‌نشدنی خود را با ما به اشتراک می‌گذارد و در کنار روایت‌های شخصی، عکس‌های زیبا و جذابی را نیز ارائه می‌دهد که خواننده را در فضای این کشور منحصر به فرد غوطه‌ور می‌سازد. "سباستین" فرصتی را برای کسانی که امکان سفر به کوبا را ندارند فراهم می‌کند تا از طریق صفحات این کتاب، تنها با یک فنجان چای یا قهوه، به دنیای پر از رنگ و تنوع کوبا سفر کنند و هیجاناتی را تجربه نمایند که فقط در فضاهای واقعی ممکن است.

خواندن کتاب سباستین را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب نه تنها برای عاشقان سفر و ماجراجویی، بلکه برای هر کسی که به فرهنگ‌های متنوع و متفاوت علاقمند است، به شدت توصیه می‌شود. همچنین، اگر می‌خواهید از تجارب منحصر به فردی در مورد زندگی مردم این کشور و ارتباطات اجتماعی آن‌ها آگاه شوید، خواندن "سباستین" بدون شک می‌تواند شما را به عمق این تجربیات ببرد. این کتاب، به شما این امکان را می‌دهد که خودتان را در فضای زیبای کوبا تصور کنید و به کاوش در تاریخ و هنر این کشور بپردازید. در واقع، این اثر می‌تواند به عنوان یک راهنمای غیررسمی برای هر فردی که به سفرهای خیالی و غیرمعمول علاقه دارد، عمل کند و دنیایی تازه را پیش روی آن‌ها قرار دهد. بنابراین، چه شما یک مسافر پرشور باشید و چه کسی که به سادگی می‌خواهد با یک سفر خیالی، روح خود را تسکین بخشد، "سباستین" اثر منصور ضابطیان، گزینه‌ای عالی برای شما خواهد بود.

در بخشی از کتاب سباستین می‌خوانیم:

 در این روزها فهمیده‌ام که مردم کوبا در لحظه زندگی می‌کنند. هیچ کس یادی از سال‌های تلخ و شیرین رفته نمی‌کند و در عین حال آدم‌هایی هم نیستند که نگران آینده باشند. آنچه دارند را خرج می‌کنند و از آن لذت می‌برند تا فردا چه شود. می‌شود راننده تاکسی‌ای را دید که روی تاکسی چرخی‌اش دارد چرت می‌زند و خیلی هم به دنبال شکار مسافر و قاپیدن آن از دست همکارش نیست. او در این "لحظه" حال می‌کند که در آفتاب لم بدهد و از آن لذت ببرد. مردم کوبا قرار نگذاشته‌اند چیزی را تغییر بدهند و همین زندگیشان را سرخوشانه می‌کند. کوبایی‌ها برعکس ما هستند که در طول تاریخ به همه چیز کار داشته‌ایم و کار داریم. از سوراخ لایه اوزون تا حل بزرگترین مشکلات فلسفی بشر. اینجا اگر از یک بچه پانزده ساله بپرسید که می‌خواهد چه کاره شود، آدم را با تعجب نگاه می‌کند. تعجب او از این بابت است که اصلا در ذهنش نقشه‌ای برای این کار ندارد. در حالی که در ایران اگر از یک بچه پنج ساله همین سوال را بپرسید، نه تنها پاسخی مشخص می‌دهد، بلکه بای این تصمیمش یک تحلیل منطقی هم دارد.