کتاب «خاله پیرزن» نوشته افسانه شعبان‌نژاد، مجموعه‌ای از قصه‌های ادبیات شفاهی ایران است. این کتاب با زبان ساده و روان، داستان‌هایی از فرهنگ و ادبیات عامه ایران را بازنویسی کرده و برای کودکان 6 تا 12 سال مناسب است. داستان‌های کتاب حول شخصیت خاله پیرزن و اتفاقات جالبی است که در خانه کوچک و باغچه‌اش رخ می‌دهد، جایی که حیوانات مختلفی مانند گنجشک، الاغ، مرغ و کلاغ و سگ نگهبان حضور دارند و فضای داستان را پر از زندگی و ماجرا می‌کنند. این قصه‌ها با هدف آشنایی کودکان با ادبیات شفاهی و فرهنگ بومی ایران طراحی شده‌اند. تصویرگری کتاب به جذابیت و فهم بهتر داستان‌ها کمک می‌کند. در مجموع، «خاله پیرزن» اثری است که با بهره‌گیری از قصه‌های سنتی ایرانی، به آموزش و سرگرمی کودکان می‌پردازد و بخشی از تلاش برای حفظ و انتقال ادبیات شفاهی ایران به نسل‌های جدید محسوب می‌شود.

خواندن کتاب قصه‌هایی از ادبیات ‌شفاهی خاله‌ پیرزن را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

کتاب «قصه‌هایی از ادبیات شفاهی خاله پیرزن» برای گروه سنی کودکان 6 تا 12 سال مناسب است، یعنی کودکان در دوره ابتدایی که توانایی درک داستان‌های ساده و مفاهیم تربیتی را دارند و علاقه‌مند به قصه‌های عامیانه و فرهنگ بومی هستند. این بازه سنی شامل دو گروه اصلی است: گروه سنی «ب» (سال‌های آغاز دبستان، حدود 7 تا 9 سال) که کودکان در این سن توانایی درک روابط ساده و مسائل منطقی را دارند و کتاب‌های مناسب این گروه معمولاً داستان‌های ساده و آموزنده دارند. گروه سنی «ج» (سال‌های پایان دبستان، حدود 9 تا 12 سال) که کودکان در این مرحله تفکر انتزاعی و درک بالاتری دارند و می‌توانند مفاهیم پیچیده‌تر و شخصیت‌پردازی‌های قوی‌تر را دنبال کنند. با توجه به زبان ساده و محتوای فرهنگی و تربیتی کتاب، این اثر برای کودکان در این بازه سنی طراحی شده تا ضمن سرگرمی، با ادبیات شفاهی و فرهنگ ایرانی آشنا شوند.

در بخشی از کتاب قصه‌هایی از ادبیات ‌شفاهی خاله‌ پیرزن می‌خوانیم

" یکی بود یکی نبود. زیر گنبد کبود یک خانه‌ی نقلی بود. توی این خانه خاله پیرزن زندگی می‌کرد. خانه یک حیاط داشت. حیاط یک باغچه داشت. خانه یک اتاق داشت. اتاق یک طاقچه داشت. یک شب خاله پیرزن شامش را خورد. پنجره را باز کرد. باد سرد هوهو از لای پنجره به اتاق آمد. خاله پیرزن گفت: «وای! وای! چه بادی! چه سرمایی! » بعد پنجره را بست. رختخوابش را پهن کرد. لحاف را روی خودش انداخت و خوابید. ولی هنوز چشمش بسته نشده بود که صدایی شنید. "