بررسی گزیده ای از میان فزودهای شاهنامه

عنوان کتاب  برای برخی این پرسش را مطرح می‌کند که میان‌فزود چیست؟

پاسخ این است که :

میان‌فزود اصطلاحی نوپدید می باشد که ظاهرا اولین بار جلال خالقی‌مطلق آن را معادلی برای جملۀ معترضه منظور داشته‌اند.(یادداشت‌های شاهنامه،انتشارات دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی،ج 11،ص 42) و به این شرط استفاده می شود که بین این دو عنوان نسبت عموم و خصوص مطلق حاکم است؛ زیرا جملۀ معترضه تنها یک جمله است بی‌هیچ معنا و پیام خاص و شاید تنها مزیت آن تنزیه کلام باشد. اما میان‌فزود از جامعیتی همه‌طرفه برخوردار است زیرا از لحاظ ساخت می‌تواند در قالب یک کلمه،یک جمله،یک مصراع،یک بیت و حتی چند بیت در بین اجزاء کلام  باشد و از جهت معنا هم نویسنده یا شاعر – به ویژه فردوسی-به عمد از این شیوه دستوری و تا حدی هم بلاغی برای القا و ابلاغ مفاهیم و معانی بلند و برجسته استفاده می کند.