« تازگی ها از آیزن گاسه می گذشتم که یکی در کنارم گفت : " از کارل چه خبر ؟" سر برگرداندم؛ مردی را دیدمکه می رفت و بی اعتنا به من با خودش حرف می زد. این پرسش را هم با خودش مطرح کرده بود. خب البته کارل شخصیت اصلی رمان بداقبال من است و آن رهگذر بی آزار ناخودآگاه وظیفه داشت به من بخندد ، چون اصلا نمی توانم سوالش را تشویق تلقی کنم.» کافکا نامه هایی به فلیسه ، 28 فوریه - 1 مارس1913

فرانتس کافکا، متولد3 ژوئیه 1883 در پراگ، یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان قرن بیستم است. او اگرچه زبان چکی را کم‌و‌بیش بی‌نقص صحبت می‌کرد، زبان آلمانی را به عنوان زبان نخست آموخت و آثارش هم، جز چند نامه‌ای که به چکی برای میلنا ینسکا نوشته، به زبان آلمانی است. کافکا در سال 1901 دیپلم گرفت و پس از آن در دانشگاه جارلز پراگ در رشته‌ی شیمی به تحصیل پرداخت ولی پس از دو هفته تغییر رشته داد و حقوق خواند و در سال 1906 با مدرک دکترای حقوق فارغ‌التحصیل شد. کافکا در پایانِ نخستین سال تحصیل در دانشگاه با ماکس برود آشنا شد که به همراه فلیکس ولش تا پایان عمر از نزدیک‌ترین دوستان او بودند. او در 1917 به سل مبتلا شد. در 1923 برای فاصله گرفتن از خانواده و تمرکز بیش‌تر بر نوشتن، زمان کوتاهی به برلین نقل مکان کرد. با این حال بیماری سل کافکا شدت گرفت و او به پراگ بازگشت، سپس برای درمان به استراحتگاهی در وین رفت و در سوم ژوئن 1924 در همانجا درگذشت. کافکا در طول زندگی فقط چند داستان کوتاه منتشر کرد و تمام رمان‌هایش ناتمام ماند. او به دوستش، ماکس برود، وصیت کرده بود که پس از مرگش همه‌ی آثارش را نابود کند اما برود چنین نکرد و بر چاپ همه‌ی نوشته‌هایی که از او در اختیار داشت اهتمام ورزید.