اگر قدرت از طریق نقش‌آفرینی بر اذهان بشری و از رهگذر ابراز برقراری ارتباطات عمل می‌کند، باید دریابیم ذهن بشر چگونه این پیام‌ها را پردازش می‌کند و سپس از چه طریقی در قلمروی سیاسی و اجتماعی بدان معنا می‌بخشد. آن‌چه در این اثر بدیع و نوپا می‌نماید و مفصل‌بندی همه شکل‌های ارتباطی در قالب مرکب، تعاملی، فرا متنی و دیجیتال است که گونه‌ای یکپارچگی در عین تنوع پدید آورده و از نتایج قابل ملاحظه‌ای برای چیدمان اجتماعی و تغییرات فرهنگی برخوردار شده است. کاستلز مهم‌ترین نتیجه تحلیلی خود را در این کتاب ساخت مستقل معنا از طریق صیانت از نقاط مشترک شبکه‌های ارتباطی می‌داند و اعتقاد دارد که آن‌چه این امر را ممکن می‌سازد اینترنت است؛ در عین حال به این حقیقت اصرار می‌ورزد که صاحبان قدرت برای آن‌که اذهان عمومی را از طریق کنترل پیوند میان ارتباطات و قدرت بسته نگه دارند، همواره در پی آن‌اند که مانع ارتباطات آزاد شوند.