کتاب جامعه‌های ماقبل صنعتی با عنوان فرعی کالبدشکافی جهان پیشامدرن مروری خوب بر جوامع پیشا صنعتی (به‌ویژه تأکید براینکه آن‌ها از جوامع مدرن چه تفاوتی دارند) تا حدودی ابتدایی یا گاهی خیلی ابتدایی (آزمایش‌های فکری درباره تکامل سیاست و دین که می‌تواند بهبود یابد) است.
دو فصل آخر (بحث در مورد چرایی متفاوت بودن اروپا و اینکه آیا همه جوامع به این مدرنیته خاص غربی پیوسته‌اند؟) بسیار جالب است و به مواردی اشاره می‌کند که بیشتر روشنگرانه و قابل‌تأمل است.
اساساً وقتی ما به گذشته فکرمی‌کنیم، چه در مورد میراث ملی خود و چه در مورد گذشته تاریخی، معمولاً مفروضات معاصر خود را درباره چگونگی کارها بر روی آن طرح می‌کنیم. این فرضیات ناشی از تجربه ما از مدرنیته است. توانایی‌های گسترده فن‌آوری برای شکل دادن به جهان ما؛ قدرت گسترده و فراگیر دولت؛ تأمین کافی مواد غذایی، حداقل در جهان اول، امری بدیهی تلقی می‌شود. یک فرهنگ یکپارچه به‌گونه‌ای که کشاورزان در گوشه و کنار کشور به تماشای همان فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی می‌نشینند و همان موسیقی را مانند مردم منهتن گوش می‌دهند. اقتصاد یکپارچه، به‌گونه‌ای که مزارع دیگر حتی در حوزه تولید مواد غذایی از خود حمایت نمی‌کنند، بلکه یک محصول واحد برای بازار تولید می‌کنند و مانند بقیه مواد غذایی خود را در فروشگاه‌های مواد غذایی خریداری می‌کنند. همگن‌سازی اجتماعی در فضاهای وسیع به‌گونه‌ای که مردم کالیفرنیا، فلوریدیان و ماینرها همه خود را آمریکایی می‌دانند تا اینکه بافرهنگ محلی یکی باشند.
وقتی می‌خواهیم جهان‌بینی وزندگی مردم را به‌اندازه مردم واشنگتن و جفرسون به موقعیت به خود نزدیک کنیم باید همه این‌ها را دور از ذهن بدانیم. این بسیار دشوار است زیرا مدرنیته به نظر می‌رسد به‌اندازه هوایی که تنفس می‌کنیم طبیعی است. کتاب کرون یک آزمایش فکری بسیار مفید است که انجام این کار را امکان‌پذیر می‌کند.