چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟ فیلیس اشلفلی، نویسنده یک خبرنامه ماهانه از سال ۱۹۶۷ به نام «گزارش فیلیس اشلفلی» و یک ستون است که در صد روزنامه چاپ می شود. نقدهای روزانه ی وی روزانه در بیش از ۶۰۰ ایستگاه پخش می شود و برنامه ی گفتگوی تلفنی وی درباره آموزش به نام «انجمن زنده ی عقاب» به صورت هفتگی از ۹۰ ایستگاه رادیویی پخش می شود. اشلفلی در کتاب «چه کسی خانواده آمریکایی را کشت» تحولات منفی خانوادهء آمریکایی را مورد نقد قرار میدهد و به مباحث مختلفی در این زمینه اشاره میکند از جمله: خلأ ازدواج در آمریکا، تأثیر ایده های فمینیستی بر گسترش مهدکودکها، پذیرش حرام زادگی توسط قانون و دادگاهها، اقتدار همجنس بازان در آمریکا و تأثیرگذاری آنها بر تصمیم گیری دولتمردان، تأثیر معاهدات سازمان ملل بر تضعیف خانواده و نقش تربیتی والدین، تضعیف نقش پدران در خانواده، حمایت دولت آمریکا از روابط نامشروع و فرزندان حاصل از این روابط، آثار مخرب برخی توصیههای روانشناسان بر خانواده و... کتاب «چه کسی خانواده آمریکایی را کشت» از هشت فصل تشکیل شده است: «خانواده آمریکایی که در گذشته می شناختیم»؛ «فمینیست ها ارزش خانواده را نفی می کنند»؛ «برداشته شدن حمایت های قانونی از خانواده»؛ «دادگاه های خانواده، خانواده را کنترل می کنند»؛ «مشوق ها خانواده را تضعیف می کنند»؛ «متخصصان، خانواده را بازتعریف می کنند»؛ «فرهنگ، خانواده را به سُخره می گیرد» و «به سوی خانه». نویسنده در مقدمه اش درباره دغدغه ها و موضوعاتی که در این کتاب بدان پرداخته، نوشته است: «این کتاب درباره ترکیب نیروهایی است که خانواده آمریکایی که ما در دهه ۱۹۵۰ می شناختیم را از بین بردند. از جمله عوامل متعدد: تغییرات متن قانون، تصمیمات دادگاه ها، فرهنگ، آموزش از دبستان تا دانشگاه و توصیههای روشنفکرانی است که تصور می کنند می دانند چطور زندگی دیگران را مدیریت کنند. هیچ کدام از این عوامل به تنهایی نمی توانستند ازدواج را از بین ببرند، اما در کنار هم نیروی عظیمی تشکیل دادند. موضوع این کتاب حمله عوامل مختلف به خانواده هسته ای آمریکایی است. عواملی که هر یک انگیزه خاصی برای از میان بردن آن داشتند. تکّه های باقیمانده از خانواده آمریکایی باعث نمی شود بتوانیم دولت محدود داشته باشیم، چراکه اکنون دولت برای انجام کارهایی که در گذشته خانواده انجام می داد، مداخله می کند. این مشکل تنها با جلوگیری از ازدواج همجنس بازان و یا «مسئولیت پذیری» بیشتر پدران حل نخواهد شد. ما باید همه عواملی که خانواده آمریکایی را به قتل رساندند، شناسایی کنیم. نویسنده در ادامه مقدمه می نویسد: «چه کسی خانواده آمریکایی را کشت؟» توضیح می دهد که فمینیست ها، قضات، قانونگذاران، روانشناسان، استادان و دوره های دانشگاهی، مشوق ها و بازدارنده های دولتی و دولتمردان دموکراتی که به دنبال جلب آراء مردم هستند، هرکدام به چه دلیل و چگونه در مقابل خانواده آمریکایی که در گذشته می شناختیم و ۵۰ سال پیش در تلویزیون دیده می شد، جبهه گرفتند. هرکدام از اقدامات ضد خانواده به خودی خود ممکن است کوچک به نظر برسند، اما مجموع این اقدامات دارند وضع آمریکا را بدتر و بدتر می کنند. وقت آن رسیده که جهت حرکت امواج را برگردانیم.