لکنت

کتاب «لکنت» اولین اثر بلند امیرحسین یزدان‌بد، نویسنده جوان و پرآوازه معاصر است که با تلفیقی استادانه از تاریخ، سیاست و اسطوره‌ای رازآلود نوشته شده است. این اثر که با بهره‌گیری از منابع ادبی فارسی و متدهای نوین داستان‌نویسی از جمله فراداستان، یک روایت تاریخی پیچیده و چندلایه را پیش روی مخاطب می‌گذارد، به شکلی نوآورانه سنت و مدرنیته را درهم‌آمیزد. یزدان‌بد در کتاب لکنت چند موضوع را با هم درآمیخته و از ترکیب آن‌ها در شکل دادن به داستانش استفاده کرده است. مسئله‌ی پدرسالاری و پسرکشی، مسائل دیپلماتیک خاورمیانه، رابطه‌ی اسطوره و تاریخ و رابطه‌ی راوی و نویسنده از جمله مسائلی است که نویسنده در صورت یا معنای داستان به آن‌ها پرداخته است.

درباره کتاب «لکنت»

«لکنت» رمانی سیاسی - تاریخی است که زندگی و سرنوشت سه نسل از خاندان عنایت‌السلطنه را در بستر تحولات منطقه‌ای خاورمیانه و کشاکش‌های دیپلماتیک بازگو می‌کند. این داستان معماگونه از یادداشت‌های آیدین عنایت‌السلطنه آغاز می‌شود و به شکل فراداستان، مرز میان داستان و واقعیت را در هم می‌شکند، به گونه‌ای که خواننده دائماً میان روایت‌گری و تاریخ تردید می‌کند. یزدان‌بد در «لکنت» به مسائلی چون پدرسالاری و پسرکشی، مسئله هویت، سیاست خاورمیانه، و تعامل اسطوره و تاریخ می‌پردازد. این رمان را می‌توان بازخوانی مدرن و بینامتنی داستان رستم و سهراب در شاهنامه دانست؛ فصول کتاب با نام‌هایی چون «زالنامه»، «رستم‌نامه» و «سهراب‌نام» اشاره‌ای نمادین به این اسطوره‌ها دارند. نویسنده در روایت خود هم به تجربیات جنگ ایران و عراق و هم به حضور نسل بعدی در جنگ آمریکا و افغانستان اشاره می‌کند و تحولات تاریخی را در قالب زندگی خانواده‌ای ملموس و انسانی به تصویر می‌کشد.
چرا باید این کتاب را خواند؟
«لکنت» برخلاف اکثر رمان‌های فارسی به موضوعات سیاسی دیپلماتیک منطقه خاورمیانه می‌پردازد، حوزه‌ای کمتر دست‌خورده در ادبیات معاصر فارسی. بهره‌گیری از ساختار فراداستان و بازی لایه‌های روایت، تجربه‌ای متفاوت در مطالعه ادبیات داستانی پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. این تکنیک باعث می‌شود خواننده درگیر تاملاتی عمیق درباره مفهوم داستان‌نویسی، هویت راوی و روایت‌گری شود. پرداختن به موضوعات مهم فرهنگی و سیاسی همچون پدرسالاری، تاریخ خشونت و چرخه‌های پدرکشی در متن تاریخی ایران و منطقه، کتاب را به اثری همزمان شخصی و سیاسی بدل کرده است. رمان تلفیقی از سنت و مدرنیته است؛ هم سوگیری به اسطوره و فرهنگ فارسی دارد و هم به شیوه‌های نوین داستان‌نویسی وفادار است.

خواندن کتاب «لکنت» را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

این کتاب برای خوانندگانی توصیه می‌شود که علاقه‌مند به ادبیات معاصر با رویکردهای نوین، تحلیل‌های سیاسی - تاریخی و بررسی لایه‌های پنهان روایت هستند. همچنین کسانی که به داستان‌های پیچیده و چندلایه با محوریت فرهنگ و تاریخ ایران و خاورمیانه علاقه‌مندند، با خواندن «لکنت» تجربه‌ای متفاوت و فکری خواهند داشت. علاقه‌مندان به شاهنامه و روایت‌های اسطوره‌ای نیز می‌توانند زیبایی و نوآوری این بازخوانی مدرن را به خوبی در این رمان درک کنند.

در بخشی از کتاب «لکنت» می‌خوانیم

به گمانم سی‌وسه‌سالگی سن مهمی است. برای مرد لحظه‌ی انتخاب نهایی است. اگر انتخاب نکنی برایت انتخاب خواهند کرد. تا کی باید با این لامکانی و تردید و وحشت سروکله می‌زدم؟ هیچوقت نخواهم توانست این احساس پیچیده را از طریق نوشتن انتقال دهم، حتی حالا که به زبان شب حرف می‌زنم. هیچ ویولنی قدرت بازنمایی کشش‌های روح منقلب و خسته‌ام را ندارد. فقط امیدوارم به یک چیز. اینکه کشش‌های این خاک دامن‌گیر رهایت نکرده باشد. آرشه، سرزمینم بود. دایان بود و بوی تند عطر عنایت‌الله. پیرمردی بود موی سپید و ریش سپید و ابرو سپید. تنها یک چیز دارم. تصویری که از تو در ذهن من جا کرده، مانی، پسرم، اینکه او نیز به من فکر کرده و اسرار ذهنم را می‌فهمد.