اربعین طوبی، نوشته‌ای از صادق امامیان، رمانی است که با ترکیب واقعیت و تخیل، داستان زندگی زنی ایرانی-عراقی به نام طوبی را روایت می‌کند. طوبی، زنی که درگیر مشکلات فراوانی است، برای برآورده شدن حاجتش نیت می‌کند پیاده از بصره به کربلا سفر کند. این رمان با الهام از داستانی واقعی نوشته شده و نویسنده با افزودن عناصر تخیلی، جذابیت بیشتری به روایت بخشیده است. کتاب در 296 صفحه، روایت‌گر زندگی طوبی و خانواده‌اش، از کودکی تا دوران پیری، است و روایتی عاشقانه و تاریخی را در هم می‌آمیزد.

درباره کتاب اربعین طوبی

داستان با کودکی طوبی آغاز می‌شود؛ او در کودتای 28 مرداد 1332 پدرش را از دست می‌دهد و با مشکلات دوران یتیمی روبه‌رو می‌شود. در نوجوانی، طوبی با تاجری عراقی ازدواج می‌کند و به بصره می‌رود، اما زندگی در کنار هوویی دشوار و بی‌رحم برای او آسان نیست. با این حال، طوبی تصمیم می‌گیرد به‌جای فرار، بماند و فرزندانی تربیت کند که مایه افتخار همسرش باشند.
در طول سال‌های زندگی، طوبی شادی‌ها و تلخی‌های بسیاری را تجربه می‌کند. با شروع جنگ ایران و عراق، پسران او مجبور به پیوستن به ارتش بعث می‌شوند؛ اما طوبی با شجاعت اعلام می‌کند جنگیدن با خمینی برای فرزندانش حرام است. داستان اصلی رمان در مسیر پیاده‌روی اربعین روایت می‌شود؛ جایی که طوبی زندگی‌اش را برای نوه‌هایش تعریف می‌کند.
رمان در 40 گام نوشته شده و هر گام، بخش‌هایی از مسیر پیاده‌روی طوبی از بصره تا کربلا را همراه با بازگشت به گذشته و روایت دوران کودکی، جوانی و میانسالی او در بر می‌گیرد. همچنین، داستان عشقی میان نوه طوبی و نوه همسر سابقش و درگیری‌های میان دو خانواده، به روایت جذابیت بیشتری می‌بخشد.

خواندن کتاب اربعین طوبی را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

اربعین طوبی با زبانی ساده و دلنشین نوشته شده و از زیاده‌گویی پرهیز شده است تا برای خوانندگان جوان و علاقه‌مندان به داستان‌های تاریخی و عاشقانه جذاب باشد. این کتاب، علاوه بر روایت داستانی شخصی، به بخشی از تاریخ معاصر ایران و عراق می‌پردازد و برای کسانی که به موضوعات مرتبط با جنگ، پیاده‌روی اربعین، و روابط میان فرهنگ‌های مختلف علاقه دارند، مناسب است. داستان‌های آن با حداقل تعلیق و عباراتی شیرین، نسل جوان را با مفاهیمی عمیق‌تر درباره ایمان، مقاومت و خانواده آشنا می‌کند.

در بخشی از کتاب اربعین طوبی می‌خوانیم

 «این سال ششم است که قلک می‌گیرد. برای خودش و بچه‌هایش و بچه‌هایشان و بچه‌های بچه‌هایشان... آنها دوست دارند توی «مضیف زائران اربعین» شریک باشند و بحمدالله پول‌خردهایشان آن‌قدر برکت دارد که هر سال خرج مهمانان خانه طوبی توی کربلا را می‌دهد.» در این نوشته سعی شده از زیاده‌گویی کسالت‌بار پرهیز شود و داستان‌ها با حداقل تعلیق ممکن و به زبان ساده و همراه با عباراتی شیرین برای مخاطب قصه‌خوان مخصوصاً نسل جوان بیان شود.