چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی عج

کتاب «چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی» روایتی از چهارده گفتار درباره پدر مهربان زمانه، حضرت مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) است که در دو بخش تهیه و تنظیم شده است. بخش نخست که دربارهٔ چگونگی ارتباط روحی، فکری و حتی رابطهٔ ظاهری با امام‌زمان است. بخش دوم این نگاشته درباره ویژگی‌ها و صفات یاران حضرت مهدی است.

درباره کتاب چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی

در این کتاب شرح سرفصل‌هایی چون: بررسی امکان ملاقات با امام‌زمان در عصر غیبت، بیان فواید بلند صلوات فرستادن، تبیین معنای غیبت، فرمان قرآن در ارتباط با امام‌زمان، راه‌های ارتباط با امام‌زمان و نیز اخلاص و رمز موفقیت است. در این کتاب داستان‌هایی نیز از علما و بزرگان دین به‌عنوان مصداق بیان شده است که بر جذابیت آن می‌افزاید. بخش دوم این نگاشته دربارهٔ ویژگی‌ها و صفات یاران حضرت مهدی است. این بخش، ویژگی‌های یاران امام را در آینه روایات و آیات بیان می‌کند. یاران امام‌زمان، مکتب شیعه، ویژگی‌های اصحاب و یاران امام‌زمان، تعابیر پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) از ایرانیان، تحیر و سرگردانی در زمان غیبت و عالم محضر امام‌زمان، از سرفصل‌های این بخش است. در میان مباحث مطرح‌شدهٔ این بخش نیز، داستان‌ها و احادیث زینت‌بخش نگاشته مذبور است: از سید عبدالکریم کفاش سؤال شد: چه شد که راه ملاقات برای تو باز شد که هر هفته به خدمت آقا می‌رسی؟ فرموده بودند: شبی جدم پیغمبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) را در خواب دیدم. عرض کردم: یا رسول‌الله، خیلی دوست دارم خدمت آقازاده‌تان امام‌زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) برسم، چه کنم؟ حضرت فرمودند: در شبانه‌روز دومرتبه، اول صبح و دم غروب بنشین برای فرزندم امام حسین (علیه‌السلام) گریه کن. راه برایت باز می‌شود. از خواب بیدار شدم. این برنامه را تا یک سال ادامه دادم، یک سال که به پایان رسید به محضر امام‌زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) شرفیاب شدم و راه برایم باز شد.

خواندن کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به حضرت ولی‌عصر (عج) و منتظران ایشان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی (عج)

برای خداشناسی و برای اثبات وجود خدا، بزرگان ده دلیل اقامه می‌کنند. یکی از دلایل ده‌گانه، دلیل اشتها است. دلیل اشتها یعنی چه؟ می‌گویند: ما دو گونه اشتها و میل داریم؛ یکی اشتها و میل کاذب است، مثل بهانه‌گیری بچّه‌ها؛ گرسنه نیست، فقط بهانه می‌گیرد که این میل‌ها ریشه و اساس ندارد؛ بلکه بر مبنای تخیّل است.
 امّا یک سری از میل‌ها، میل‌های صادق است. من و شما گرسنه می‌شویم، آیا می‌توانیم بگوییم دروغ است؟ گرسنه می‌شویم؛ اگر غذا به ما نرسد، می‌میریم. تشنه می‌شویم؛ اگر به من و شما آب نرسد، از تشنگی می‌میریم. این اشتهای صادق است. من و شما در زمستان میل به گرما داریم، این اشتهای صادق است.
 ما وقتی درون و غرایز بشر را مورد تفحّص و آزمایش قرار می‌دهیم، می‌بینیم بشر میل به معنویات دارد، میل به پرستش دارد، می‌خواهد کسی را، چیزی را بپرستد. خودِ میل و کشش درونی و میل به پرستش، دلیل بر این است که: این جهان خدایی دارد که من و شما میل داریم او را بپرستیم. منتها آنچه مورد پرستش واقع می‌شود، مانند ما نباشد، ناقص نباشد، عاجز نباشد، ظالم نباشد، ممکن نباشد، نیازمند و محتاج نباشد.