ادبیات داستانی قرآن با سایر ادبیات داستانی ، تفاوت های بسیار دارد. زیرا قصه‌های قرآن و انبیا جنبه حقیقی دارند و حامل پیام‌ها و درس‌های سازنده و عبرت‌های آموزنده هستند.

تبیین شیوا و شیرین معارف الهی و دستورات زندگی در قالب داستان و عبرت گرفتن از سرگذشت‌ها و زندگی گذشتگان و به طور کلی به خدمت گرفتن هنر و قالب داستانی برای مطرح کردن و عرضه نمودن مضامین عالی انسانی، در نوع خود کم نظیر است.

تاریخ شاهد ظهور داستان سرایان و قصه‌گویان بزرگی بوده که سالیان سال ، رنج و سختی این رشته از هنر و ادبیات را تحمل کرده اند که رفته رفته به بایگانی تاریخ سپرده شده‌اند و از طراوت و حلاوت آثاری که به وجود آورده اند، خبری نیست. اما از زمان نزول قرآن مجید این تحفه‌ی خداوندی تاکنون و تا قیام قیامت قصه های قرآن و انبیا حرف اول را می‌زنند. بزرگان زیادی پیرامون قصه های قرآن و انبیاء، کتاب‌های متعددی نوشته‌اند و خوشبختانه هرکدام به نوبه ی خود موفق بوده اند و هیچ‌گاه کهنه نشده و از جذابیت آن‌ها کاسته نشده است، چرا که این ادبیات با سرشت و فطرت انسان رابطه ی مستقیم داشته و خالق عظیم انسان‌ها، از این راز و رمزها اطلاع کامل دارد.