پاسیاد پسر خاک: زندگی و زمانه حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی فرد

کتاب پاسیاد پسر خاک: زندگی و زمانه حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی فرد گابریل گارسیا مارکز، نویسنده سرشناس کلمبیایی و برنده جایزه نوبل، در زندگینامه خودنوشت‌اش از کتابی یاد می‌کند که آن را سال‌ها پیش در شرح اقدام متهوّرانه یکی از ملوانان نیروی دریایی کلمبیا که توانسته بود 10 روز بدون خوردن آب و غذا بر بلمی سرگردان روی دریا تاب بیاورد، به نگارش در آورده است. او در در توضیح آن کتاب می‌نویسد: بعضی کتاب‌ها به کسی که آنها را نوشته تعلق ندارند بلکه از آن کسانی هستند که وقایعش را متحمل شده‌اند چون این گونه وقایع روی کاغذ خلق نمی‌شوند بلکه زندگی آنها را می‌آفریند و این کتاب یکی از این دست آثار است. حقیقت این است که این کلام زیبای مارکز در فرهنگ ما و در میان تک‌نگاری‌های متعددی که تاکنون درباره برخی شهدای جنگ تحمیلی و قهرمانان انقلاب اسلامی نوشته شده، مصداق‌های متعددی دارد اما شاید «پاسیاد پسر خاک» بارزترین آنها باشد که نویسنده آن را بر اساس تحقیقات میدانی و کتابخانه‌ای گسترده‌ای که طیّ مدت زمانی طولانی درباره مرحوم حجت‌الاسلام سیدعلی‌اکبر ابوترابی انجام داده، به نگارش درآورده است. این اثر که از همان بدو انتشار با استقبال وسیع مخاطبان و منتقدان حرفه‌ای حوزه ادبیات و تاریخ مواجه شد، در دو فصل کلّی تدوین شده است که در فصل اول اطلاعات اولیه‌ای همچون پیشینه خانوادگی، تولد، تحصیل و فعالیت سیاسی و آشنایی مرحوم ابوترابی‌فرد با شهیدسیدعلی اندرزگو مورد بررسی قرار گرفته است. خواننده با مطالعه این بخش آشنایی جامعی نسبت به فضای خانوادگی و مراحل شکل‌گیری شخصیت مرحوم ابوترابی به‌دست می‌آورد. فصل دوم کتاب به شرح فعالیت‌های سیدعلی‌اکبر ابوترابی درکمیته استقبال از امام خمینی(ره) و دوران دفاع مقدس و احوال وی در دوران اسارت در زندان‌‌های ارتش متجاوز حزب بعث عراق اختصاص دارد و حاوی اطلاعات بسیار مهم و تازه‌ای است که شاید برای بسیاری از دوستان و نزدیکان مرحوم ابوترابی نیز تازگی داشته باشد. در مجموع عرضه و انتشار اطلاعات جامع و منحصر به فرد در عین صحّت و اعتبار مفاد تاریخی مندرج در کتاب «پاسیاد پسر خاک» را می‌توان مهم‌ترین ویژگی‌ آن دانست که قلم روان و داستانی نویسنده نیز ارزش مضاعفی به آن بخشیده است. قسمتی از کتاب:عصر روز 21 فروردین 1361 با خروج کامیون‌های اسرا فضای سنگینی بر اردوگاه حاکم شد. بغض اسرای اردوگاه انبار ترکید و شروع کردند به تکبیر گفتن. اما طولی نکشید که سروان محمودی (سرگرد) با سربازانی که به چوب و چماق و کابل مسلح بودند، وارد آسایشگاه‌ها شدند و همه را به باد فحش و ناسزا و کتک گرفتند. صفحه 215 افتخارات:اثر تقدیری بخش جنبی در بیست و هشتمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی اثر برگزیده اولین دوره جشنواره ادبی شهید آوینی در فروردین‌ماه سال 1391