مردی به نام اووه رمان «مردی به نام «اُوه» که به عنوان پرفروش‌ترین رمان این روزهای سوئد شناخته می‌شود در «مردی به نام اُوه» نویسنده با وجود ارائه دیالگوهایی طنز آمیز، حقایق تلخی را نهفته است، حقایقی که شاید بخشی از وجود تمام انسان‌ها و جوامع را دربر می‌گیرد؛ «این روزها مردم فقط کامپیوتر دارند و دستگاه اسپرسو. جامعه‌ای که در آن هیچکس نمی‌تواند به طریقی منطقی با دست بنویسد و قهوه دم کند، به کجا می‌رود؟ به کجا؟ اصلاً به کجا می‌رویم اگر هر کس اتومبیلش را هرجا که عشقش می‌کشد، پارک کند؟ و به کجا می‌رویم اگر مردم یک روز دیگر سر کار نروند، تنها به این دلیل که خودشان را کشته‌اند؟» شخصیت دوم کتاب زنی ایرانی به نام پروانه است که اُوه علی‌رغم میلش مجبور به اعتراف است که او، بر خلاف بقیه آدمها «خیلی هم خنگ نیست!» بکمن شخصیت‌ها را به خوبی شکل داده، آنها را همانطور که باید باشند، ساخته و پرداخته و اختلاف و تلفیق فرهنگ‌ها را به زیبایی بیان کرده است. اُوه در حال حاضر به قهرمانی تبدیل شده که میلیون‌ها خواننده و بیننده، شیفته‌اش هستند. بکمن در این رمان تراژدی-کمدی، دیدگاهی انتقادی به اجتماع دارد، احساساتی مثل عشق و نفرت را به زیبایی به تصویر می‌کشد، جامعه را در لفاف طنز زیر سؤال می‌برد و انزوا و ریشه‌های مشکلات بشر مدرن را تحلیل می‌کند. درحالی‌که نثر کتاب بسیار ساده و روان است و خواندنش لذت‌بخش، مفاهیم عمیقی در بر دارد که از چشم‌های تیزبین و ذهن‌های منتقد هرگز پنهان نمی‌ماند. روزنامه «اشپیگل» درباره این رمان نوشته است «کسی که از این رمان خوشش نیاید، بهتر است اصلاً هیچ کتابی نخواند.»