کتاب «پنج‌گانه پرسی جکسون 1: دزد آذرخش» نوشته ریک ریوردان، جلد اول از مجموعه محبوب فانتزی نوجوان است که داستان پرسی جکسون، پسر 12 ساله مبتلا به خوانش‌پریشی و بیش‌فعالی را روایت می‌کند. پرسی درمی‌یابد که یک نیمه‌خدای یونانی است و به ماجراجویی پرخطر برای یافتن آذرخش دزدیده‌شده زئوس می‌رود تا بی‌گناهی خود را ثابت کند. این رمان با ترکیب اسطوره‌های یونان با دنیای مدرن، فضایی طنزآمیز و پرهیجان دارد و به موضوعاتی چون دوستی، شجاعت و هویت می‌پردازد. «دزد آذرخش» پرفروش‌ترین کتاب نوجوانان بوده و جوایز متعددی کسب کرده است و برای علاقه‌مندان به داستان‌های ماجراجویانه و اسطوره‌ای بسیار مناسب است.

درباره کتاب پنج گانه پرسی جکسون 1 : دزد آذرخش

در کتاب «دزد آذرخش»، پرسی جکسون، پسر 12 ساله‌ای که مبتلا به بیش‌فعالی و خوانش‌پریشی است، درمی‌یابد که یک نیمه‌خدای یونانی و پسر پوزیدون است. پس از متهم شدن به دزدیدن آذرخش زئوس، او به همراه دوستانش گروور و آنابث راهی سفری پرخطر به سمت غرب آمریکا می‌شود تا آذرخش را پیدا کند و بی‌گناهی‌اش را ثابت کند. در این مسیر با هیولاها و خدایان مختلف روبه‌رو می‌شود، حقیقت‌هایی درباره خودش و دوستانش کشف می‌کند و سرانجام مشخص می‌شود که لوک، یکی از دوستانش، آذرخش را دزدیده است. پرسی جکسون زمانی به وجود خدایان یونانی پی می‌برد که در جریان اتفاقات عجیبی که برایش رخ می‌دهد، متوجه می‌شود قدرت‌ها و ویژگی‌های غیرعادی دارد و با موجودات اسطوره‌ای روبه‌رو می‌شود. پس از حمله یک هیولا به او و مادرش، پرسی به اردوگاه دورگه‌ها منتقل می‌شود و در آنجا حقیقت نیمه‌خدا بودن خود و وجود خدایان یونانی را می‌فهمد؛ او درمی‌یابد که پسر پوزیدون، خدای دریاها است.

خواندن کتاب پنج گانه پرسی جکسون 1 : دزد آذرخش را به چه کسانی توصیه می‌کنیم؟

خواندن کتاب «پنج‌گانه پرسی جکسون 1: دزد آذرخش» را به نوجوانان و جوانان علاقه‌مند به داستان‌های فانتزی، ماجراجویانه و اسطوره‌ای توصیه می‌کنیم، به‌ویژه کسانی که از مجموعه‌هایی مانند هری پاتر لذت برده‌اند یا به اسطوره‌شناسی علاقه دارند. همچنین این کتاب برای نوجوانانی که با چالش‌هایی مانند خوانش‌پریشی یا حس متفاوت بودن روبه‌رو هستند، الهام‌بخش و قابل ارتباط است. البته بزرگسالان علاقه‌مند به داستان‌های پرهیجان و تخیلی نیز می‌توانند از خواندن آن لذت ببرند.

در بخشی از کتاب پنج گانه پرسی جکسون 1 : دزد آذرخش می‌خوانیم 

کایرون با سر تأیید کرد اگرچه به‌نظر می‌رسید کمی تو دردسر افتاده. «دیونیزوس پیر واقعاً دیوونه نیست. فقط از کارش متنفره. فکر کنم بشه گفت تقریباً زمین‌گیر شده. و نمی‌تونه‌یه قرن دیگه صبر کنه تا بهش اجازه بدن به المپوس برگرده. » گفتم: «کوه المپوس، شما دارین می‌گین واقعاً‌یه قصر اونجا وجود داره؟ » - بله، خوب کوه المپوس در یونان وجود داره. و منزل خدایان، نقطه هم‌گرایی قدرت‌های اون‌ها. که البته قبلاً توی کوه المپوس بود. هنوز هم از روی احترام به گذشته بهش کوه المپوس می‌گن، امّا قصر جابجا می‌شه پرسی. درست مثل خدایان. - منظورتون اینه که خدایان یونان اینجا هستند؟ ... مثلاً تو آمریکا؟ - خوب، مطمئناً. خدایان با قلب مغرب زمین جابه‌جا می‌شن. - با چی؟ - یالا پرسی. همون چیزی که بهش می‌گین تمدن غربی. نکنه فکر کردی این فقط‌یه مفهومه؟ نه این‌یه نیروی زنده است. ‌یه شعور جمعی که برای هزاران سال به روشنی برافروخته بوده. خدایان جزیی از اون هستند. حتی می‌شه گفت منبع اون هستند. یا حداقل آنقدر محکم به اون گره خوردن که ممکن نیست محو بشن. مگر اینکه کل تمدن غرب محو بشه. این آتش از یونان شروع شد. بعد، همون‌طور که خوب می‌دونی در واقع‌امیدوارم که بدونی، چون توی درس من قبول شدی قلب آتش به روم منتقل شد و همین‌طور هم خدایان. اوه، اسم‌های متعددی دارن احتمالاً ژوپیتر به جایزئوس، ونوس به جای آفرودیت و غیره... اما همون نیرو‌ها و همون خدایان.