کتاب راهنمای راهبردی اندیشکده‌ها برای رسیدن به تاثیرگذاری سیاسی به جرأت می‌توان گفت اندیشکده‌ها یکی از پدیده‌های عصر جدید هستند. هرچند سابقة تأسیس آنها به دهه‌های گذشته بازمی‌گردد، اما به‌لحاظ گسترش، تأثیرگذاری، تنوع، گستردگی موضوعی، فرارسی و غیره، اندیشکده‌ها در سال‌های اخیر اهمیت چشمگیر و بی‌بدیلی یافته و در تمام سطوح سیاست به ایفای نقش پرداخته‌اند. اگر اندیشکده‌ را بتوان سازمانی نامید که در کار آفرینش، بسته‌بندی مجدد و فروش ایده‌ها به تصمیم‌سازان و افکار عمومی می‌باشد، آنگاه مهم‌ترین هدف هر اندیشکده رسیدن به تأثیرگذاری است. اما برنامه‌ریزی برای رسیدن به تأثیرگذاری در حوزة ایده‌های سیاسی که همیشه در حال تغییر و تحول است، آسان نیست و بررسی ادبیات تحقیق نیز نشان می‌دهد که تا به امروز کتاب راهبردی خوبی در این زمینه برای اندیشکده‌ها نوشته نشده است. کتاب پیش‌رو برای رفع این نقیصه توسط فردی نوشته شده که سال‌ها در کادر مدیریتی یکی از اندیشکده‌های قدیمی و معتبر آمریکا یعنی مرکز ویلسون حضور داشته و علاوه‌ بر دانش و تجربة خود، از مشاورة افرادی سود برده که به شکلی خاص به برنامه‌ریزی راهبردی اعتقاد دارند و به شکل منظم، براساس گام‌هایی که در این کتاب به آنها پرداخته خواهد شد، کار کرده‌اند. کتاب حاضر نشان می‌دهد که چگونه اندیشکده‌های موفق، رویکردهایی نظام‌مند برای تأثیرگذاری تدوین می‌کنند و چگونه با یادگیری از تجاربشان می‌توانند در حوزة افکار عمومی و سیاست‌گذاری، نسبت به دیگران تا حد ممکن متمایز باشند. کتاب به‌سبب محدودیت‌های مالی نویسنده، به شکل خاص بر روی اندیشکده‌های آمریکایی متمرکز شده است. با وجود این، تجارب آن را می‌توان برای غلبه بر چالش‌های فراروی اندیشکده‌ها در کشورهای دیگر ازجمله ایران، به‌کار گرفت. یافته‌های نویسنده به‌خوبی نشان می‌دهد که اختصاص بودجه‌های کلان، الزاماً به خلق و گسترش ایده‌های تأثیرگذار نمی‌انجامد و این کار نیازمند تفکر راهبردی، تحقیقات معتبر و یک برنامة فرارسی شفاف و مؤثر است. اکثر اندیشکده‌ها، چه در جهان و چه در ایران، دیدی کلی دربارة آنچه می‌خواهند انجام دهند دارند، اما همة آنها واجد برنامه‌ای دقیق که تضمین‌کنندة موفقیت باشد، نیستند. لذا کتاب پیش‌رو راهنمایی علمی برای محققان، مدیران پژوهشی، مدیران ارشد و اعضای هیئت‌مدیرة اندیشکده‌ها و کسانی است که می‌خواهند به شکل راهبردی دربارة آنچه انجام می‌دهند و اینکه چطور آن را بهتر انجام دهند، فکر کنند. در راستای عملیاتی‌تر شدن کتاب و امکان مقایسة میان اندیشکده‌های ایران با دو کشوری که جایگاه خاصی در سیاست خارجی ما دارند، دو متن کوتاه دربارة اندیشکده‌های چین و ترکیه که قبلاً توسط اینجانب ترجمه و در قالب بولتن ویژه منتشر شده بودند، به‌عنوان مطالعة موردی در پایان کتاب آورده شده‌اند، که امید می‌رود مفید واقع شود.