حیدرانه

در دل ادبیات آیینی معاصر، جایی که شعر با عشق و ایمان در هم می‌آمیزد، قاسم صرافان در مجموعه حیدرانه اثری آفریده که هم سرشار از شور عاطفی است و هم رنگی از معرفت و اندیشه دارد. او با زبانی روان و موسیقایی، تصویری از دلدادگی به امام علی (ع) ترسیم می‌کند که در عین سادگی، عمیق و تأثیرگذار است. این اثر، بیش از آنکه صرفاً مجموعه‌ای از سروده‌ها باشد، سفری است به دنیای احساس و باور، جایی که کلمات بهانه‌ای برای بیان عشق و ارادت می‌شوند و خواننده را به تجربه‌ای روحانی و شاعرانه دعوت می‌کنند.

خواندن کتاب حیدرانه را به چه کسانی توصیه می‌کنیم

این کتاب برای خوانندگانی مناسب است که به دنبال تجربه‌ای شاعرانه و روحانی هستند و می‌خواهند در دل اشعاری ساده و در عین حال عمیق، با جلوه‌هایی از عشق، ایمان و عدالت آشنا شوند؛ علاقه‌مندان به شعر آیینی و کسانی که از خواندن سروده‌هایی سرشار از احساس و معنویت لذت می‌برند، در حیدرانه تجربه‌ای ناب و فراموش‌نشدنی خواهند یافت.

در بخشی از کتاب حیدرانه می‌خوانیم:

یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد  
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد  
یا امیرالمؤمنین، مولای عاشق‌ها، سلام  
تو که به ما جان دادی، جانت فدای جان ما  
شیر می‌چرخید با شمشیر در میدان عشق  
هر سر بی عشق را می‌ریخت این طوفان عشق  
ای که خود را پیش رویش پنهان کردی، برخیز  
تا تو را ببیند و دلتنگش تنگ‌تر شود  
کعبه یک سنگ نشان بود، تو جانش دادی  
قلب این سنگ نشان را تو نشانش دادی  
بی‌سبب نیست که در قلب همه جا داری  
«آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری»  
دور محرابت نمی‌بیند ملائک را مگر؟  
با چه رویی دارد این شمشیر می‌آید فرود  
ساقیا در سجده هم جام شهادت می‌زنی  
اولین مستی که می‌خوانی تشهد در سجود  
ساقیِ بزمِ «سَقاهُم رَبُّهُم» هستی، علی‌!  
از همان روزی که پیمان، پایِ خُم بستی، علی!  
می‌کشاند باز ما را عاشقی، سوی جنون  
در هوایت، می‌شویم «السّابقونَ السابقون»